401- بناها محكم ساخته شود

402- بناهای عمارات و قصرها طولانی و بلند ساخته شود

403- كودك ها كرسی نشین شوند

404- معاملات اضطراری زیاد شود

405- شهادت ها برای همدیگر قرض داده شود

406- ربا گرفتن كسب آنها شود

407- ازدواج ها برای مال و عنوان شود

408- پست ترین مردم بر مردم رئیس شوند

409- نویسندگان دولتی زیاد شوند

410- شرطی ها و لشكری ها زیاد شوند

411- مسلمانان به كفار فروخته شوند

412- تجار و صنعتگران در تجارت و صنعت خود دروغگویند

413- شریك با شریك خود دروغ گوید و خیانت كند

414- مردمان متقلب و ریاكار زیاد شوند

415- مردمان شرافتمند و نجیب ذلیل و خوار شوند

416- مردم در كارهای خود سرگردان شوند

417- مردم نه مسلمان باشند و نه نصرانی

418- حیا و عفت از مردم برداشته شود

419- اختلاف در دین و مذهب زیاد شود

420- مردم مانند اشخاص تازه مسلمان شوند

421- تقلب و تزویر زیاد شود

422- دین به دنیا فروخته شود

423- تعارفات دروغی زیاد شود

424- مسلمانان به همدیگر كه می رسند سلام نكنند مگر از روی آشنایی و شناسایی یا احتیاط

425- مردم تابع لغزش های علماء شوند

426- از علماء حقه فرار كنند

427- عالم را به لباس خوب شناسند نه به زهد و تقوی و علم

428- زنها را قبل خود قرار دهند

429- مردم در فكر شكم و فرج خود باشند

430- كوچك ها احترام بزرگتران را نگه ندارند

431- بزرگترها به كوچكترها رحم نكنند

432- دین را آلت دنیای خود قرار دهند

433- به قرآن تجارت كنند

434- قماربازی كردن زیاد شود

435- دشنام دادن شعار ایشان شود

436- مردم راغب به دنیا شوند

437- در ذات خدا فكر و تعمق كنند

438- بالای منبرها امر به تقوی كنند و گوینده به آن عمل نكند

439- ماه ها ناقص شود

440- ماه ها بزرگ نماید

441- بعضی از ماه ها دیده نشود تا مردم از فیض عید فطر و عرفه محروم شوند

442- ركوع و سجودها برای جلب نان و پول شود

443- عجب و كبر و خودبینی و خودپسندی در مردم ظاهر و زیاد شود

444- مومن در میانشان ذلیلتر از هر كسی باشد

445- خروج عوف سلمی از جزیره كویت یا تكریت و كشته شدن او در مسجد دمشق

446- خروج شعیب بن صالح از سمرقند

447- منكر معروف و معروف منكر گردد

448- زینت كردن مردان به طلا و حریر

449- غلبه هند بر سند

450- غلبه قفص بر سعیر

451- غلبه قبط بر اطراف مصر

452- غلبه اندلس بر اطراف آفریقا

453- غلبه حبشه بر یمن

454- غلبه ترك بر خراسان

455- غلبه روم بر شام

456- غلبه اهل ارمنیه به ارمنیه

457- بلند شدن صدا در عراق به هتك حجاب

458- برداشتن بكارت دختران

459- قیام مردی از قم كه مردم را دعوت به حق كند و با او باشند جماعتی از مردان كه دلهاشان مانند پاره های آهن است در محكمی

460- پادشاه عجم از عجم الترك وزیر و والی گیر

461- انداختن آثار قرآن در پشت سر

462- استعمال ظرف های طلا و نقره

463- شایع شدن گرفتن سازها و نوازها و خوانندگی ها و رقاصی زنان در همه جا

464- بلند گذاردن جوانان و مردان گیسوان جلو سر خود را

465- سر برهنه راه رفتن جوانان و مردان

466- ظهور كلاه های ترك دار و بند دار و كلاه های اهل شرك در مسمانان و كلاه های بین المللی

467- زنار بر كمر بستن مسلمانان

468- بستن قلادها بر گردن ها با تكمه طلا

469- مردان صورت های  خود را صاف و براق كنند

470- جام های كوتاه و تنگ و نازك پوشیدن مردان

471- پس گرفتن روم آنچه را كه از او گرفته شده

472- پس گرفتن ترك آنچه را كه از او گرفته شده

473- كشتگان و مجروحین را با هم دفن كردن

474- فرورفتن بصره به زمین

475- پوشیدن جام های بافته بی درز

476- ظاهر شدن معادن بسیار كه به دست مردمان رذل و پست افتد

477- كندن و تونل زدن بعضی از كوه ها

478- ظهور اختراعات بزرگ

479- كنده شدن كوه ها پیش از صیحه آسمانی

480- ظاهر شدن لباس های مخصوص برای پوشیدن زنها

481- رواج یافتن سرودهائی كه آخر آوازان مانند صدای خر كشیده شود

482- رای گرفتن زنها از عموم مردم در امور عامه

483- خروج قومی از سمت مشرق كه قاری قرآن باشند با ریش های تراشیده كه مانند خوارج از دین بیرون باشند و قتل آنها بر مسلمانان واجب باشد

484- زینت كردن دیوارها و خانه ها را به روغن مالی و نقاشی و رنگها

جدول زمان‏بندى حوادث 6 ماهه دوم آخرین سال غیبت

ماه‏، روز، مکان و موقعیت‏حادثه:

رجب:

9 رجب تا 20 جمادى‏الاول:

1 - باران شدیدى که بسیارى از خانه‏ها را ویران مى‏کند.

10 رجب:
× 10 رجب شام (سوریه):

2 - آغاز شورش سفیانى (عثمان بن عنبسه)
× 10 رجب یمن:

3 - آغاز قیام یمنى
10 رجب ایران:

4 - آغاز قیام سید خراسانى
- خورشید

5 - نمایان شدن یک بدن در قرص خورشید (سر و سینه حضرت مسیح(ع))
- بین آسمان و زمین

6 - نداهاى سه‏گانه:
الف.بدانیدکه‏لعنت‏خداوندشامل‏حال‏جمعیت‏ستمگران‏مى‏شود!
ب. قیامت نزدیک شده است اى جمعیت مؤمنان!
ج. خداوندمتعال‏فلانى را فرستاده؛است‏حرف‏هایش را بشنوید
و از او اطاعت کنید!
- بین زمین و آسمان

7 - دستى‏که‏از آسمان به چیزى اشاره و دلالت مى‏کند
- خورشید

8 - توقف خورشید از حرکت به مدت 3 ساعت

15 رجب:

9 - ماه گرفتگى (خسوف)

شعبان:

- جهان اسلام خیزش‏ها، آغاز و امور و جریانات سیاسى متفرق و پراکنده مى‏شود.

رمضان:

14 ماه‏رمضان:

 خورشید:

1 - کسوف و خورشید گرفتگى غیر طبیعى

23 ماه ‏رمضان:

2 - صیحه آسمانى:
(جمعه) از آسمان:

الف. نداى جبرئیل. حق با حضرت مهدى(ع)وشیعیانش‏است!
از زمین:

ب. نداى ابلیس: حق با عثمان (سفیانى) و پیروانش است!

25 ماه ‏رمضان:

3 - ماه گرفتگى و کسوف غیر طبیعى
- شام

4 - بیعت کردن 30.000 نفر از قبیله بنى‏کلب با سفیانى

شوال:

- نزدیک مدینه معرکه قرقیسیا (و کشته شدن 100.000 نفر از ستمگران)
(دیرالزور سوریه) و پیروزى سفیانى

ذى‏القعده:

- عراق - سوریه

1 - قبایل جهت تهیه آذوقه مسافرت مى‏کنند و مى‏جنگند.

21-22 ذى ‏القعده:

عراق (بغداد):

2 - سفیانى در بغداد کشتارگاهى برپامى‏کند و 80.000 نفر را مى‏کشد.

ذى‏الحجه:

10 ذى‏الحجه:

عراق(کوفه):

1 - سفیانى کشتارگاه کوفه را به راه مى‏اندازد و علاوه بر مردم عادى 70 عالم دینى را شهید مى‏کند.
10-11 ذى ‏الحجه:

 مکه مکرمه:

2 - آشوبهاى منى (تاراج شدن حجاج ودریده‏شدن پرده‏هاى عصمت به حرام).
25ذى‏الحجه:

× مکه مکرمه:

3 - شهادت نفس زکیه درمسجدالحرام و بین‏رکن و مقام
- مدینه منوره

4 - شهادت مرد هاشمى (پسر عموى نفس زکیه محمد و خواهرش فاطمه) و اعدام آنها بر سردر مسجدالنبى(ص)
محرم:

 9 محرم:

مکه مکرمه:

1 - جمع شدن 313 یار حضرت در مکه
10 محرم و شنبه:

مکه مکرمه:

2 - روز ظهور:

الف. خطبه حضرت در بین رکن و مقام (عاشورا)

ب. بیعت یاران با ایشان
ج. نداى جبرئیل

12 محرم:

مدینه منوره:

3 - حمله سپاهیان سفیانى به مدینه و تاراج این‏شهروتخریب مقبره مطهر حضرت رسول(ص) و خرد کردن منبر ایشان و کثافت‏کردن چهارپایان در مسجدالنبى(ص) (اشغال‏وحشیانه شهر توسط این ستمگران، سه روز به طول مى‏انجامد).
15 محرم:

 در بین مدینه و مکه

4 - فرو رفتن سپاه سفیانى در زمین (بیداء).

× تذکر: علایم پنج‏گانه و حتمى ظهور با علامت (×) مشخص شده‏اند.

نقش حضرت عیسی در زمان ظهور امام زمان علیه السلام

طبق روایات وارده پس از ظهور حضرت حجت علیه السلام، حضرت عیسی به اذن خداوند به زمین نزول خواهد کرد و در حضور همگان به عنوان یکی از یاران امام زمان علیه السلام پشت سر ایشان به نماز خواهد ایستاد. [۱]

چنان که در روایتی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آمده است:

سوگند به آن کسی که مرا مژده آور راستین قرار داد، اگر از عمر جهان، جز یک روز نمانده باشد، خداوند همان یک روز را آن قدر طولانی می کند، تا فرزندم مهدی خروج کند. پس از خروج او، عیسای روح الله فرود می آید و در پشت سر وی نماز می گزارد، آن گاه زمین با فروغ پروردگار خویش روشن می شود و حکومت مهدی به شرق و غرب گیتی می رسد. [۲]

از آن جا که در این دوران عده بسیار زیادی از مردم را پیروان حضرت عیسی تشکیل می دهند و ایشان، آن حضرت را به عنوان منجی و مصلح جهانی می دانند با دیدن این صحنه و به پیروی از پیامبر خود به امام زمان علیه السلام علاقه مند شده و به حضرتش گرایش و ایمان می آورند و این مطلب، خود یکی از اسباب پیروزی آن حضرت، در این حرکت و قیام عظیم جهانی او است.
پی نوشت:
[۱] مقدس شافعی، عقدالدرر، ص۲۹۲٫
[۲] شیخ صدوق، کمال الدین، ص ۱۶۳، بنقل از در انتظار خورشید ولایت، نوشته عبدالرحمن انصاری، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، سال ۱۳۷۳٫

مهدي از ديدگاه امام حسين

«اما ان الصابر في غيبته علي الأذي و التکذيب، بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله صلي الله عليه و آله».

- «کسي که در زمان غيبت به آزار و انکار دشمنان صبر کند همانند کسي است که در محضر رسول اکرم صلي الله عليه و آله و سلم جهاد کند».

(امام حسين عليه السلام) [1] .

از روزي که انسان بر فراز کره‏ي خاکي پاي نهاد مبارزه‏ي حق و باطل آغاز گرديد و قابيليان در برابر هابيليان صف آرائي نمودند و نبردهاي سختي به وجود آوردند که در اين ميان داستان کربلا از برجستگي‏هاي خاصي برخوردار است. قهرمان کربلا به دليل ويژگيهاي حوادث کربلا لقب سيدالشهداء يافت و تا ظهور فرزند رشيدش حضرت بقية الله روحي فداه به عنوان بزرگان مظلوم تاريخ ياد مي‏شود تا آن دست انتقام الهي ظهور کرده‏ خون جد بزرگوارش سالار شهيدان ابا عبدالله الحسين عليه السلام را از يزيديان بگيرد.

از اين رو ظهور حضرت ولي عصر روحي فداه با حوادث کربلا رابطه‏ي خاصي پيدا کرده، که از آن جمله است:

1- در تمام ايام مربوط به حضرت ولي عصر عجل الله تعالي فرجه الشريف زيارت امام حسين عليه السلام وارد شده است، چون شب نيمه‏ي شعبان و شب قدر.

2- آغاز قيام جهاني حضرت ولي عصر عجل الله فرجه طبق روايات فراواني در روز عاشورا خواهد بود.

3- در بيشتر احاديثي که از وجود مقدس رسول اکرم صلي الله عليه و آله در پيرامون آن مصلح جهاني وارد شده به وسيله‏ي امام حسين و به عناويني چون: «از تبار پسرم حسين»، «از نسل اين پسرم» و «نهمين فرزند پسرم حسين» معرفي شده است.

4- سفر تاريخي امام حسين عليه السلام که از مکه معظمه به قصد کوفه آغاز شد و به مقصد نرسيد توسط فرزندش رشيدش تکميل مي‏شود و پايتخت حکومت جهاني آن حضرت، شهر کوفه خواهد بود.

5- وجود مقدس ولي الله الأعظم طبق روايات همواره به ياد جد بزرگوارش امام حسين عليه السلام هر صبح و شام اشک مي‏ريزد.

وجود مقدس ابا عبدالله الحسين عليه السلام نيز همواره به ياد حضرت بقيةالله روحي فداه بودند و همواره از او ياد مي‏کردند و به ياد اين فرزند عزيزش که خون او و خون همه‏ي مظلومان در راستاي تاريخ را از يزيديان خواهد گرفت، سخن مي‏گفتند. از اين رهگذر علي رغم خفقان شديدي که در عهد امام حسين عليه السلام بر جامعه‏ي اسلامي حکومت مي‏کرد احاديث فراواني از امام حسين عليه السلام در پيرامون نهضت‏ جهاني آن حضرت به ما رسيده است که به نمونه‏هايي از آن در اينجا اشاره مي‏کنيم:

6- «از محضر امام حسين عليه السلام پرسيدند: آيا حضرت مهدي متولد شده است؟ فرمود:

-«لا، و لا ادرکته لخدمته ايام حياتي».

-«نه هنوز متولد نشده است، من اگر زمان او را درک کنم، همه‏ي عمر به خدمت او کمر مي‏بندم». [2] .

عين همين عبارت از وجود مقدس امام صادق عليه السلام نيز نقل شده است. [3] .

هنگامي که معصوم عليه السلام در حق آن ولي الله اعظم چنين تعبيري را به زبان آورد، مقام رفيع ياران آن حضرت روشن مي‏شود. خدا را به عظمت خضرتش قسم مي‏دهيم که ما را از بهترين ياران آن حضرت در دولت حقه‏اش قرار دهد، انشاءالله.

۷- «از پيشگاه امام حسين عليه السلام سوال کردند: آيا شما صاحب اين امر هستيد؟ فرمود:

- «لا، و لکن صاحب الأمر الطريد الشريد الموتور بابيه، المکني بعمه، يضع السيف علي عاتقه ثمانية اشهر».

-«نه من نيستم، بلکه صاحب اين امر کسي است که از ميان مردم کناره‏گيري مي‏کند و به سرزمينهاي دور دست مي‏رود و خون پدرش بر زمين مي‏ماند و از عمويش پنهان مي‏شود، آنگاه شمشير برمي‏دارد و هشت ماه تمام شمشير بر زمين نگذارد». [4] .

امروز يک هزار و يک صد و پنجاه سال تمامست که آن مهر تابان از ميان جامعه‏ي اسلامي کناره‏گيري کرده و در سرزمينهاي دور دست سکني گزيده است و عاشقان کويش با ديدگاني اشکبار در انتظار مقدمش ثانيه شماري مي‏کنند.

خون به ناحق ريخته شده‏ي پدران بزرگوارش هنوز هم بر زمين مانده و نگران آن دست انتقام الهي است.

بسيار تأثر آور و اعجاب‏انگيز است که خاندان امامت ناچار بودند ولادت با سعادت آن مهرتابان را از عمويش پوشيده نگهدارند. [5]  و لذا به هنگام شهادت امام حسن عسگري برادرش جعفر نمي‏دانست که برادرش فرزندي دارد تا هنگامي که براي نماز ايستاد آن مهر تابان با گامهايي استوار نزديک آمد و دست رد بر سينه‏ي نامحرم زد و فرمود: عموجان! من براي نماز پدرم از تو شايسته‏ترم.

ما در اين حديث تعبير «المکني بعمه» را «پنهان شده از عمو» معني کرديم ولي معناي ساده‏ي آن چنين است «کنيه‏ي او به نام عمويش خواهد بود» يعني چون عمويش «جعفر» است پس کنيه‏ي او «ابو جعفر» خواهد بود.

کنيه‏ي معروف حضرت ولي عصر «ابوالقاسم» است ولي کنيه‏ي ديگر آن حضرت «ابو جعفر» است، چنانکه حديث شماره 98 کتاب نيز آنرا تاييد مي‏کند.

۸- «شعيب بن ابي حمزه مي‏گويد: به خدمت امام حسين عليه السلام شرفياب شدم و پرسيدم:

- آيا شما صاحب اين امر هستيد؟ فرمود:

- نه، پرسيدم:

-آيا پسر شما صاحب اين امر است؟ فرمود:

- نه. گفتم:

- آيا پسر پسر شما صاحب اين امر است؟ فرمود:

نه. گفتم:

پس چه کسي صاحب اين امر است؟ فرمود:

- «الذي يملأها عدلا، کما ملئت جورا، علي فترة من الأئمة يأتي کما ان رسول الله صلي الله عليه و (آله) و سلم بعث علي فترة من الرسل».

-«صاحب اين امر کسي است که روي زمين را پر از عدالت خواهد کرد آنچنان که پر از ستم شده است، او به هنگام فترت امامان خواهد آمد، چنانکه رسول اکرم صلي الله عليه و آله در زمان فترت پيامبران بر انگيخته شد». [6] .

۹- «دوازده مهدي از ما هست که نخستين آنها علي بن ابي طالب و آخرين آنها نهمين فرزند منست که او امام قائم به حق است، خداوند زمين مرده را به وسيله‏ي او زنده مي‏کند و دين حق را بر تمام اديان پيروز مي‏گرداند.

-«له غيبة يرتد فيها اقوام و يثبت علي الدين فيها آخرون، فيوذون و يقال لهم: متي هذا الوعد ان کنتم صادقين. اما ان الصابر في غيبته علي الأذي و التکذيب بمنزلة المجاهد بالسيف بين يدي رسول الله صلي الله عليه و آله».

-«براي او غيبتي است که گروههايي در آن از دين برمي‏گردند و گروههايي ديگر بر آيين خود استوار مي‏مانند و در اين راه آزارها مي‏بينند، به آنها گفته مي‏شود: «اين وعده کي خواهد شد اگر راستگو يانيد»، آنانکه بر اين آزارها و تکذيبها صبر کنند همانند کسي هستند که شمشير به دست گرفته در پيشاپيش رسول اکرم صلي الله عليه و آله جهاد کند». [7] .

۱۰- «لصاحب هذا الأمر غيبتان، احداهما تطول حتي يقول علي موضعه احد من ولي ولا غيره الا المولي الذي يلي أمره».

-«براي صاحب اين امر دوغيبت است که يکي از آنها به درازا مي‏کشد که گروهي مي‏گويند: مرده، برخي گويند: کشته شده، بعضي گويند: رفته است. احدي از دوستان از اقامتگاه او آگاه نمي شود جز خدمتگزاري که متصدي امور اوست». [8] .

۱۱- «في التاسع من ولدي سنة من يوسف، و سنة من موسي بن عمران، و هو قائمنا اهل البيت، يصلح الله امره في ليلة واحدة».

-«نهمين فرزند من نشاني از حضرت يوسف و نشاني از حضرت موسي بن عمران دارد، او قائم ما اهل بيت است که خداوند امر ظهورش را در يک شب فراهم مي‏کند». [9] .

ديدگان نگران حضرت يعقوب سرانجام با ديدار جمال يوسف روشن گرديد و فروغ از دست رفته اش به او بازگشت و انشاءالله بسيار نزديک است که ديدگان اشکبار منتظران با ديدار جمال يوسف گمگشته روشن شود و فروغ از دست رفته‏ي مشتاقان با درک دولت حقه‏ي آن حضرت به آنها باز گردد و پيشواي موعود با عصاي موسي باز آيد و دمار از روزگار فرعونيان در آورد و به ضعف کشيده شدگان را عزت بخشد و آنان را از زير يوغ پيروان فرعون رها سازد.

۱۲- «ان لله مأدبه بقرقيسيا، يطلع مطلع من السماء، فينادي: يا طير السماء! و يا سباع الأرض! هلموا الي الشيع من لحوم الجبارين».

-«خداي تبارک و تعالي يک سفره‏ي گسترده و مهماني عمومي در «قرقيسا» دارد که منادي آسماني بانگ بر مي‏آورد: اي پرندگان آسمان! واي درندگان بيابان! بياييد تا با گوشت ستمگران شکمي از عزا درآوريد». [10] .

آري ستمکاراني که چون زالو خون بيچارگان را مي‏مکند و حقوق بينوايان را لگد مال مي‏کنند و ملتهاي محروم را در صف مرگ به انتظار مرگ مي‏نشانند [11]  يک چنين روزي دارند که پرندگان و درندگان بر فراز جسدهاي آنها شکمي از عزا در آورند و انتقام بينوايان را از آنها بگيرند.

در حکومت حقه‏ي حضرت بقية الله روحي فداه حق مظلوم از ظالم گرفته مي‏شود، گنجهاي نهفته در زمين ظاهر مي‏شود، آسمان برکاتش را نازل مي‏کند، تمام نقاط روي زمين زير کشت مي‏رود ديگر گرسنه‏اي در روي زمين باقي نمي‏ماند و احدي زکات و صدقه از کسي نمي‏پذيرد، چون همگان از فضل پروردگار بي‏نياز مي‏شوند، چنانکه امام حسين عليه السلام مي‏فرمايد:

۱۳- «انفاق و احسان کنيد، سوگند به خدايي که دانه را شکافت و انسان را آفريد، روزي فرا خواهد رسيد که ديگر براي انفاق يک درهم و يا يک دينار محلي پيدا نشود». [12] .

در روايات آمده است که احدي زکات نمي‏پذيرد و مردم زکاتها را در طبقي در کنار خيابانها مي‏گذارند که هر کس مايل باشد از آن بردارد.

۱۴- «قائم هذه الأمة التاسع من ولدي صاحب الأمر، و هو الذي يقسم ميراثه و هو حي».

-«قائم اين امت نهمين فرزند منست که او صاحب اين امر است و ميراثش تقسيم مي‏شود در حاليکه او زنده است». [13] .

بعد از رحلت امام حسن عسکري عليه السلام برادرش جعفر با دستياري خليفه‏ي عباسي اموال آن حضرت را تقسيم کرد و براي وارث حقيقي حصه‏اي تعيين نکرد.

۱۵- «للمهدي خمس علامات: السفياني: و اليماني، و الصيحة من السماء، و الخسف بالبيداء، و قتل النفس الزکية».

- «براي مهدي ما پنج علامت است:

1- خروج سفياني‏

2- خروج يماني‏

3- بانگ آسماني‏

4- خسف سرزمين بيدا

5- قتل نفس زکيه». [14] .

۱۶- «حارث بن مغيره مي‏گويد: به خدمت امام حسين عليه السلام شرفياب شدم و عرض کردم: حضرت مهدي را با چه نشانه‏هايي بشناسم؟ فرمود:

- «بمعرفة الحلال و الحرام و بحاجة الناس اليه، و لا يحتاج الي احد».

-«با شناخت احکام و معارف و نياز همگان به او، و بي‏نيازي او از همه». [15] .

۱۷- «يحيي بن يعمن مي‏گويد: در خدمت امام حسين عليه السلام بودم که عربي وارد شد و پرسشهايي کرد و امام عليه السلام پاسخ فرمود: تا به اين پرسش رسيد: اي فرزند پيامبر! به من بگو که تعداد امامان بعد از پيامبر صلي الله عليه و آله چقدر است؟ فرمود: دوازده نفر هستند به تعداد نقباي بني اسرائيل. گفت: آنها را براي من نام ببر.

امام حسين عليه السلام سرش را پايين انداخت و بعد از لحظه‏اي فرمود:

- «اي برادر عرب امام و جانشين بعد از رسول خدا صلي الله عليه و آله اميرمومنان علي بن ابي طالب است، سپس برادرم حسن، آنگاه من، و نه تن از فرزندان من: پسرم علي، پسرش محمد، پسرش جعفر، پسرش موسي، پسرش علي، پسرش محمد، پسرش علي، پسرش حسن و بعد از او حضرت مهدي که نهمين فرزند منست؟ در آخر الزمان دين را به پا مي‏دارد».

آنگاه مرد عرب برخاست و اين ابيات را زمزمه مي‏کرد:

مسح النبي جبينه 

فله بريق في الخدود

ابواه من اعلي قريش 

وجده خير الجدود

پيامبر رحمت پيشاني‏اش را نوازش داده، نور پيامبر از گونه‏هايش مي‏درخشد.

پدر و مادرش از قله رفيع قريش هستند و جد بزرگوارش شريفترين نياي انساني است. [16] .

پي نوشته ها :

[1] کمال الدين صدوق، ص 317.

[2] عقدالدرر، ص 160.

[3] به حديث شماره 148 از همين کتاب مراجعه فرمائيد.

[4] کمال الدين، ص 318.

[5] جزيره‏ي خضراء ص 11.

[6] عقد الدرر، ص 159.

[7] بحارالانوار، ج 51 ص 133.

[8] عقد الدرر، ص 134.

[9] المحجة البيضاء، ج 4 ص 338.

[10] عقد الدرر، ص 87.

[11] اکنون که اين سطور را مي‏نويسم هر لحظه خبر تأثر انگيز تازه‏اي از گرسنگان «اتيوپي» به گوش مي‏رسد و وجدان جهاني آزرده نمي‏شود!.

[12] عقد الدرر، ص 171.

[13] اعلام الوري ص 401.

[14] عقد الدرر، ص 111.

[15] منتخب الاثر، ص 309.

[16] کفاية الأثر، ص 234.

بازگشت رسول خدا ( ص ) به دنيا

«اِنَّ الَّذي فَرَضَ عَلَيكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ اِلي مَعادٍ....».

«آن كس كه قرآن را بر تو فرض كرد، تو را به جايگاهت [= زادگاهت ] باز مي گرداند...».

( - سوره قصص: آيه 85 . )

امام صادق ( عليه السلام ) در تفسير اين آيه فرمود:

«پيامبر اكرم ( صلي الله عليه وآله وسلم ) به سوي شما باز مي گردد».

( - بحارالانوار: ج 53، ص 46 / تفسير برهان: ج 3، ص 239. )

امام سجّاد ( عليه السلام ) نيز در تفسير اين آيه فرمود:

«پيامبرتان به سوي شما بر مي گردد».

( - بحارالانوار: ج 53، ص 56. )

ابوخالد كابلي از امام زين العابدين ( عليه السلام ) روايت مي كند كه در تفسير اين آيه فرمود: «رسول اكرم ( صلي الله عليه وآله وسلم ) ، اميرمؤمنان ( عليه السلام ) وامامان ( عليهم السلام ) : به سوي شما باز مي گردند».

در محضر امام باقر ( عليه السلام ) از جابر بن عبداللَّه انصاري گفتگو شد، امام باقر ( عليه السلام ) فرمود: «خداوند رحمت كند جابر را، او از فقهاي ما بود. دانشش تا به آنجا رسيده بود كه مي دانست آيه (اِنَّ الَّذي فَرَضَ...) مربوط به رجعت است».

( - تفسير قمي: ج 2، ص 147 / نورالثّقلين: ج 4، ص 144 . )



رسول خدا ( صلي الله عليه وآله وسلم ) و علي ( عليه السلام ) همديگر را ملاقات مي كنند

از امام صادق ( عليه السلام ) تفسير اين آيه (انّ الّذي فرض...) را پرسيدند، فرمود:

- «به خدا سوگند، دنيا سپري نمي شود تا رسول اكرم ( صلي الله عليه وآله وسلم ) وامير مؤمنان ( عليه السلام ) در (ثُوَيَّه) همديگر را ملاقات كنند و ( - «ثُوَيَّه» نام سرزميني در نواحي «كوفه» است، كه قبر ابوموسي اشعري آنجاست.

مستدرك سفينه: ج 1، ص 429. )

در آنجا مسجدي بسازند كه دوازده هزار در داشته باشد».

( - بحارالانوار: ج 53، ص 113 . )



روز فتح چه روزي است؟

در تفسير قمّي آمده است:

هنگامي كه رسول اكرم ( صلي الله عليه وآله وسلم ) اخبار رجعت را بيان فرمود، پرسيدند: روز فتح چه روزيست؟

فرمود: در روز فتح كافران را ايمان آوردن سودي نمي بخشد و به آنها مهلت داده نمي شود.

( - تفسير قمي: ج 2، ص 171 / نورالثّقلين: ج 4، ص 233 . )





( منكران و ملحدان براي كيفر شدن باز مي گردند )



«قالُوا يا وَيْلَنا مَنْ بَعَثَنا مِنْ مَرْقَدِنا».

«گويند: اي واي بر ما، چه كسي ما را از خوابگاهمان بر انگيخت؟!».

( - سوره يس: آيه 52 . )

حسن بن شاذان مي گويد:

گروهي از عثمانيها در شهر واسط مرا آزار مي كردند و در هر فرصتي ضربه هائي بر من وارد كردند. من نامه اي به خدمت امام رضا ( عليه السلام ) نوشتم و از آزارهاي مردم واسط به محضر آن حضرت شكايت كردم. امام رضا ( عليه السلام ) با خطّ شريف خود در پاسخ نوشت: «خداي تبارك و تعالي از دوستان ما پيمان گرفته كه در حكومتهاي باطل در برابر آزار دشمنان صبر كنند. هنگامي كه اشرف مخلوقات قيام كند، خواهند گفت: اي واي بر ما، چه كسي ما را از خوابگاههاي خود برانگيخته است».

( - بحارالانوار: ج 53، ص 89 . )

1.عالم ناسوت: مراد از این عالم، همان عالم طبیعت و شهادت و مُلک است یعنی جهان جسمانی و اجسام و ماده و مادیات که در آن حرکت و زمان و مکان نقش دارد. عالم ناسوت مانند پوست است نسبت به عالم ملکوت یعنی قشر عالم ملکوت است.[2]
پرسشی که اینجا مطرح می شود این است که مسلم است که عالمی برتر و مافوق عالم طبیعت وجود دارد امّا آیا می توان گفت عالمی پائین تر از طبیعت و ناسوت وجود ندارد؟
جوابی که فلاسفه داده اند این است که خیر زیرا اولاً وجود عالمی پائین تر از طبیعت مستلزم این است که مادة طبیعی قادر بر ایجاد یک شیء از عدم محض باشد و به دلائلی ثابت می کنند که تأثیر جسم و طبیعت از نوع تحریک است نه از نوع ایجاد ثانیاً عالم طبیعت عالم قوه و فعل و ماده و صورت و حرکت و زمان و مکان است. موجودی ضعیف تر از قوه و ماده و... که در آنها وجود و عدم آمیخته است قابل تصور نیست.[3] ...
2. عالم ملکوت: مراد، همان، عالم غیب و عالم نفس و عالم مجردات است که به آن عالم مثال و عالم برزخ هم اطلاق می گردد و آن مرتبه و نشئه ای است برتر از عالم طبیعت که دارای صور و ابعاد است امّا فاقد حرکت و زمان و تغییر است. این عالم خود بر دو قسم است یکی «ملکوت اعلی» که عالم مجردات محضه است مانند عالم ملائکه و دیگری «ملکوت اسفل» است که عالم صور مقداری است.[4] مانند وجود انسان ها در برزخ و قبر.
3. عالم جبروت: مراد، همان عالم عقل و عالم معناست که از صور و ابعاد و اشباح مبرّاست و فوق عالم ملکوت است.[5]
در اثبات عالم جبروت و عقل گفته شده که برخی فلاسفه معتقدند: از آنجا که عالم الوهیت و ذات واجب الوجود دارای بساطت محضه است و نمی تواند مستقیما و بلاواسطه به وجود آورنده و مدبر و محیط بر عالم طبیعت و عالم ملکوت شود لذا قائل به «صادر اول» شده اند که بدون واسطه و مستقیماً، ذات اقدس خداوند به او افاضة وجود کرده است و مدعی شده اند که صادر اول، باید کاملترین و بسیط ترین ممکنات باشد که به سایر موجودات مادون خود، افاضة وجود کند، چنین موجودی جز اینکه مجرد از ماده و زمان و مکان باشد، نمی تواند باشد. این چنین موجودی را به حسب اصطلاح «عقل» می نامند.[6]
4. عالم لاهوت: مراد همان عالم الوهیت و عالم ربوبی است. یعنی ذات مقدس واجب الوجود که مستجمع جمیع صفات کمالیه است. البته در آن مرتبه از وجود،‌ آنچه هست یک وجود اطلاقی است و بس. ذات پروردگار به تنهایی عالمی است و عظیم ترین عوالم است، زیرا ذات حق، محیط بر همة عوالم مادون است و ذره ای وجود از احاطة قیومی او خارج نمی باشد.[7]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
ـ ربانی گلپایگانی، ایضاح الحکمة (ترجمه و شرح بدایة الحکمة)، ج 3، ص 539ـ537، ناشر مرکز جهانی علوم اسلامی.

[1] . مطهری، مرتضی، اصول فلسفه و روش رئالیسم، انتشارات صدرا، ج 5، ص 194.
[2] . ر.ک: ملاصدرا، اسفار، چاپ سنگی، ج 1، ص 151، سفر اول؛ و بحرالعلوم، سید مهدی، تحفة الملوک، انتشارات حکمت، ص 101.
[3] . مطهری، مرتضی، اصول فلسفه و روش رئالیسم، انتشارات صدرا، ج 5، ص 196.
[4] . سجادی، جعفر، فرهنگ اصطلاحات فلسفی ملاصدرا، ص 325.
[5] . مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، انتشارات صدرا، ج 1، ص 191.
[6] . مطهری مرتضی، اصول فلسفه و روش رئالیسم، ج 5، ص 196 و 197.

حضرت مهدی (عج) دستوراتی را که خداوند به حضرت رسول داده است را جامه عمل خواهد پوشاند.

دانش و اطلاعات مربوط به آخرالزمان را خداوند از طریق حضرت جبرئیل به رسول گرامی اسلام داده است. و رسول اکرم نیز این دانش را که از طریق الهامات برای وی منکشف گردیده است، از طریق احادیث با دیگر مسلمانان در میان گذاشته است. حضرت مهدی (عج) بصورت کامل از این دستورات الهی ، که پیشتر بر پیامبر اکرم نازل شده است، اطاعت خواهد کرد.

حضرت مهدی (عج) به عنوان کسی که در عشق و ترس از خدا به سر می برد، به تلاش بی وقفه خود در راستای اجرای دستورات الهی ادامه خواهد داد. او با گسترش عشق، علم، هنر، اخلاق حسنه، صلح،و خردورزی، اخلاق و سیرت اسلامی را در تمام جهان مستقر خواهد کرد.

دستوراتی که از طریق الهام بر قلب مبارک حضرت رسول نازل شده و اجرای آنها بر حضرت مهدی(عج) واجب می باشد، از این قرار است:

۱- حضرت مهدی (عج) خونی نخواهد ریخت.

مردم پیرامون حضرت مهدی (عج) جمع خواهند شد، همانگونه که زنبوران به دور ملکه خویش حلقه می زنند. او زمین را که مملو از ظلم شده است با عدل پر خواهد کرد. عدالت او به شکلی خواهد بود که هیچ خوابیده ای از خواب نخواهد پرید و قطره ای خون به زمین نخواهید ریخت. و زمین به دوران وفور نعمت باز خواهد گشت. ( ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۲۹ )

حضرت مهدی (راه حضرت رسول را ادامه خواهد داد)، هیچ خوابیده ای را از خواب بیدار نخواهد کرد و هیچ خونی نخواهید ریخت. ( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۶۳ )

در زمان [حضرت مهدی (عج) ] هیچ خوابیده ای از خواب نخواهید پرید، و خونی نخواهید ریخت. ( ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۴۴ )

کسانی که از او [حضرت مهدی(عج) ] اطاعت می کنند، و تابع او هستند با او در بین رکن و مقام ( در مسجدالحرام) بیعت خواهند کرد. آنها کسی را از خواب بیدار نخواهند کرد، و هرگز خونی نخواهند ریخت. ( ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۲۴ )

۲ – حضرت مهدی (عج) از طریق اقدامات علمی، اخلاقیات اسلامی را در تمام جهان نهادینه خواهد کرد.

حضرت مهدی (عج) بقدری مهربان و دلسوز است که هیچ خوابیده ای را از خواب بیدار نخواهد کرد و هیچ خونی نخواهید ریخت.(ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۴۲ )

حضرت مهدی (عج) در صلح قدم خواهد زد. ( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۷۳)

او [حضرت مهدی (عج)] راه پیامبر گرامی اسلام را ادامه خواهد داد. او هیچ خوابیده ای را از خواب بیدار نخواهد کرد و هیچ خونی نخواهید ریخت. ( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۶۳)

۳ – حضرت مهدی (عج) وظایف خود را در قسطنطنیه ( استانبول ) نیز به انجام خواهد رساند.

روایت شده است از ابن عمر ، که می گوید:پیامبر خدا (ص) گفته است که شش چیز در جامعه آخر الزمانی رخ خواهد داد : … ششمین مورد چیره شدن بر شهر است. پرسیدم که : ای رسول خدا ، منظور شما از شهر ، کدام شهر است؟ و او پاسخ داد : قسطنطنیه [استانبول] .

[ پیروزی حضرت مهدی (عج) بر استانبول از نوع برتری معنوی خواهد بود.] ( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۲۰۴ . – احمد دیا الدین الکموشخناوی، رموز الحادیث – ج ۱ – ص ۲۹۶ )

حضرت مهدی (عج) بر قسطنطنیه و ارتفاعات دیلم توفق و برتری [معنوی] خواهد یافت. (ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۲۷)

حضرت مهدی (عج) در استانبول نیز ظهور خواهد کرد و میراث مقدس پیامبر را نیز با خود خواهد داشت.

او بعنوان نشانه ، پیراهن، شمشیر ، و آیین های پیامبر را نیز با خود خواهد داشت. پرچمی که هرگز بعد از رحلت پیامبر اسلام بر افراشته نشده است. و هرگز تا ظهور حضرت مهدی (عج) نیز بر افراشته نخواهد شد. ( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۶۴ ).

۴ – حضرت مهدی (عج) با تکبیر بر استانبول پیروز خواهد شد، و این کاری علمی خواهد بود.

این زمان فرا نخواهد رسید تا اینکه مومنین بقدری قوی شوند که قادر باشند تا با تکبیر و تسبیح بر استانبول و سرزمین روم برتری یابند. ( دیلمی، الفردوس ، ۸۲/۵شماره ۷۵۲۴؛ التبارانی ، المعجم الکبیر ۱۵/۱۷، ص ۲۱ )

پیامبر (ص) ما اظهار داشته است که : آنها با تکبیر و تسبیح بر قسطنطنیه پیروزی و برتری [معنوی] خواهند یافت و به آنچنان غنیمتی دست خواهند یافت که پیشتر هرگز مشاهده نشده است. ( ابن مجاه ، کتاب الفتن ، ص ۳۵ )

پیامبر اسلام فرموده است:

روز قیامت فرا نخواهید رسید تا اینکه قبل از آن فردی از اهل البیت من [ حضرت مهدی ]، بر جهان حکمرانی کند. او بر استانبول و جبال هفتگانه آن برتری خواهد یافت. ( ماری ابن یوسف کرمی حنبلی، فوائد الفکر الفکر فی المهدی المنتظر )

۵- حضرت مهدی (عج) بر رم نیز تسلط خواهد یافت.

” حضرت مهدی(عج) و شاگردان او با تسبیح و تکبیر الهی بر رم مسلط خواهند شد.( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۲۰۴) و ( السیوطی، الحاوی للفتاوی – ج ۲ – ص ۸۱)

” …. حضرت مهدی (عج) و پیروان او رم را با تکبیر و تسبیح خداوند تسخیر خواهند کرد، و دیوارهای آن شهر [ واتیکان] فرو خواهد ریخت. ( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۲۰۴ )

۶-حضرت مسیح (عج) یاری کننده حضرت مهدی (عج) خواهد بود.

حضرت مسیح (عج) از آسمان نزول خواهند کرد تا به امام زمان بپیوندند، او به امام زمان خواهد پیوست و پشت سر او نماز خواهد خواند. ( شیخ صدوق ، العمالی ، فصل ۳۹ – ص ۱۸۱)

پیامبر خدا فرموده است: گروهی از امت من تلاش فکری و معنوی فراوانی خواهد کرد تا حقیقت را قبل از فرارسیدن قیامت برپا کند. در چنین هنگامه ای مسیح پسر مریم به زمین نزول خواهد کرد. رهبر آن گروه قائم ، به مسیح خواهد گفت که ما را در برپایی نماز مقتدایی کن. و او در پاسخ خواهد گفت : نه . سپس مسیح ، مقام امامی را به او اعطا خواهد کرد. (صحیح مسلم – ج اول – ص ۲۰۹)

ابن ابی شیبا به نقل از ابن شیرین در کتاب مصنف خود می گوید: رهبر این گروه همان حضرت مهدی (عج) است که به مثابه یک امام بر حضرت مسیح (عج) عمل خواهد کرد. (المتقی الهندی، البرهان فی علامات المهدی آخرالزمان – ص ۷۹)

نعیم ابن حامد از عبدالله بن عمر نقل می کند که وی گفت: حضرت مهدی (عج) همان کسی است که، مسیح پسر مریم پس از نزول از آسمان پشت سر او به اقامه نماز خواهد ایستاد. (المتقی الهندی، البرهان فی علامات المهدی آخرالزمان – ص ۷۹)

۷ – اقدامات حضرت مهدی (عج) موجب خواهد شد تا اخلاق اسلامی بر تمام عالم مستولی گردد.

چهار نفر پادشاهان زمین بوده اند. دو نفر از آنها از مومنین بودند . و دو نفر از کافرین. آن دو مومن یکی ذوالقرنین (عج) بود و دیگری حضرت سلیمان (عج) . آن دو کافر یکی نمرود بود و دیگری بخت النصر (Nebuchadnezzar).اما نفر پنجمی هم (حضرت مهدی) از میان مومنین قیام خواهد کرد که پادشاه کل زمین خواهد بود. (المتقی الهندی، البرهان فی علامات المهدی آخرالزمان – ص ۱۰)

حضرت مهدی (عج) جهان را به مانند حضرت سلیمان و حضرت ذوالقرنین (عج) اداره خواهد کرد.(ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۳۰ )

ابو بشیر می گوید: از امام جعفر صادق پرسیدم : ای پسر رسول خدا (ص) چه کسی قائم شما اهل البیت خواهد بود؟ او پاسخ داد : حضرت مهدی (عج) بر جهان چیره خواهد شد، حضرت مسیح پسر مریم پشت سر او به اقامه نمار خواهد ایستاد. در آن زمان جهان به نور الهی روشن خواهد شد. و در تمام نقاط دنیا ، حتی در جاهایی که قبلا چیزی غیر از خدا پرستیده می شد، خداوند متعال مورد پرستش قرار خواهد گرفت. و حتی اگر مشرکان تمایل نداشته باشند، تنها ایمان موجود در آن دوره ، ایمان به خدای واحد و احد خواهد بود. (بحارالانوار – ج ۵۱ – ص ۱۴۶)

حضرت رسول (ص) به حضرت علی ( ره ) فرمود: تو اولین هستی، و مهدی آخرین خواهد بود؛ که خداوند تسلط بر جهان را برای شما قرار داده است. ( بحارالانوار – ج ۵۲ – ص ۳۷۸ )

حضرت مهدی (عج) بر شرق و غرب عالم مسلط خواهد شد و اسلام را در تمام جهان به صحنه عمل خواهد آورد…. خداوند به مردم قدرتی خواهد داد که هر کسی در هر نقطه ای از عالم ، صدای او را خواهد شنید، حضرت مهدی (عج) به اسلام حیات خواهد بخشید. (بحارالانوار – ج ۵۲ – ص ۲۷۹و ج ۵۳ – ص ۱۲؛ شیخ صدوق ، کمال الدین – ج ۲ – ص ۳۶۷)

۸ – حضرت مهدی ، جهان ترک ، و جهان عرب را در یکجا جمع خواهد کرد.

ابراهیم ابن عبیدالله ابن علا نقل می کند که پدرش به نقل از امام جعفر صادق گفته است که: روزی حضرت علی (عج) به شرح وقایعی پرداخت که پیش از ظهور قائم رخ خواهد داد …. پرچمهای گروههایی از ترکها در هر جا دیده خواهد شد که به یاری پسر من [حضرت مهدی (عج) ] خواهند شتافت. ( شیخ محمد ابن ابراهیم نعمانی، الغیبة النعمانی – ص ۳۲۳ )

ملک ابن زمرا می گوید: حضرت علی (عج)، امیر المومنین به من گفت : … ای ملک ، بهترین اتفاق نیکو مربوط به آخر الزمان است که در آن قائم ما ظهور خواهد کرد … و خداوند تمامی افراد را گرد او جمع خواهد کرد. (شیخ محمد ابن ابراهیم نعمانی، الغیبة النعمانی – ص ۲۴۲)

امیر مومنان می گوید : اگر شما منتظر بمانید تا خداوند مقرر نماید که یک نفر ( حضرت مهدی) برای خاطر شما به پا خیزد، کسی که شما را با هم متحد نماید ، در حالی که پیشتر متفرق بودید، آنگاه خداوند به شما پاداش خواهد داد و به یقین در خواهید یافت که او [حضرت مهدی (عج)] همان کسی است که منتقم خواهد بود ( کسی که پاسخ فکری قطعی برای مقابله با داروینیسم، ماتریالیسم، و کفر و الحاد ارائه خواهد کرد) در برابر خطاکاران، و حقوق تضییع شده شما را باز خواهد گرداند، ( کتاب الغیبة ، بحارالانوار ج ۵۱و نیز در کتاب امام قائم – محمد باقر مجلسی ، انتشارات انصاریان – ایران – قم – ۲۰۰۳ – ص ۱۸۲)

امر ابن نفیل می گوید: شنیدم که امام حسین (عج) گفت : “کسی که شما منتظر قیام او هستید [(حضرت مهدی(عج) ] ظهور نخواهد کرد تا اینکه عصری برسد که شما خود اقرار کنید که چقدر از هم فاصله گرفته اید، عصری که شما بروی همدیگر آب دهان پرت کنید، عصری که یکدیگر را به کفر متهم نمایید، و همدیگر را دشنام بدهید”. از او پرسیدم : پس در این صورت در آن زمان دیگر چیز فرخنده و مبارکی باقی نخواهد ماند ؟ او پاسخ داد : آن عصر ، عصر تمام مبارکی ها خواهد بود ، چراکه قائم ما ظهور خواهد کرد و بر همه آنها خط بطلان خواهد کشید. ( شیخ محمد ابن ابراهیم نعمانی، الغیبة النعمانی – ص ۲۴۱ )

۹ – حضرت مهدی (عج) بر مردم اهل کتاب با تکیه بر تورات و انجیل واقعی حکومت خواهد کرد.

جابر ابن یزید جعفی از امام محمد باقر نقل می کند که :

علت اینکه حضرت مهدی در میان مردم بعنوان حضرت مهدی شناخته می شود این است که امری سری را عیان خواهد کرد. او به غاری در انطاکیه خواهد رفت و نسخه اصلی تورات و انجیل و سایر کتب مقدس را از آن غار بیرون خواهد آورد، و بر مسیحیان بر مبنای آن انجیل و بر یهودیان بر مبنای آن تورات حمکرانی خواهد کرد. (المهدی الموعود ، ج ۱ – ص ۲۵۴و ۲۵۵)

” علت اینکه وی حضرت مهدی (عج) نامیده می شود، این است که او بسوی کوهی از کوههای دمشق خواهد رفت. و در آنجا کتاب اصلی تورات را پیدا خواهد کرد…” (السیوطی، الحاوی للفتاوی – ج ۲ – ص ۸۱ )

۱۰ – حضرت مهدی (عج) در برابر ماتریالیسم، الحاد، داروینیسم، و بی دینی، به پیروزی علمی دست خواهد یافت.

شیخ الطوسی در کتاب الغیبة گفته است: پیروزی حضرت مهدی (عج) بدلیل بهره بردن از برهان و دلایلی متقن است که حضرت درباره تمامی آنچه که خداوند خلق کرده است ، آنها را در اختیار دارد . دلایل او به حدی زیاد است که هیچ کس دیگر نمی تواند در برابر او عذری بیاورد و یا آنها را انکار کند. ( کتاب الغیبة ، بحارالانوار ج ۵۱و نیز در کتاب امام قائم – محمد باقر مجلسی ، انتشارات انصاریان – ایران – قم – ۲۰۰۳ – ص ۷۰)

ابو بشیر می گوید: از امام محمد ابوبکر و یا امام جعفر صادق نقل شده است : همان کسی که به او [مهدی (عج) ] امامت اعطا نموده است ، همو به وی دانش و کتاب خواهد داد و او را تنها نخواهد گذاشت. (شیخ محمد ابن ابراهیم نعمانی، الغیبة النعمانی – ص ۳۸۷)

۱۱ – حضرت مهدی در عصر آخرالزمان بر علیه ادیان دروغین و ادیان متعصب کوشش خواهد کرد.

هفتاد هزار نفر از علمای دینی جامعه من از ضدمسیح پیروی خواهند کرد. ( احمد ابن حنبل مسند – ص ۷۹۶ )

در آخرالزمان چنین امتی پدید خواهد آمد، آنها قرآن تلاوت خواهند کرد، در حالی که قرآن فقط در دهانهای آنها است و در جان آنها فرو نمی رود. ارتباط آنها از دین قطع خواهد شد، همانگونه که تیر از کمان جدا می شود. و هر مسلمانی حق دارد بر آنها بشورد. آنها سرهای تراشیده دارند. ( ابو عبدالرحمن احمد بن شعیب النصایی، حضرت علی در احادیث، ص ۱۴۲)

همچنین از امر بن سعد نقل شده است:

حتی اگر مردم دعوت شوند که با فرزند من باشند، آنها باز هم از او دور خواهند بود، این گروه بقدری شریر هستند که پایبند هیچ ارزش اخلاقی نیستند. آنها برای [خوشایند] حاکم ستمگر، دستور شلاق و تازیانه صادر می کنند، به ظالمان درس فساد می دهند، و برای خون و خونریزی، فتوا صادر می کنند. (شیخ محمد ابن ابراهیم نعمانی، الغیبة النعمانی – ص ۱۷۰)

۱۲-حضرت مهدی بسیار دوست داشتنی، مهربان و دلسوز خواهد بود.

خدمات حضرت مهدی بقدری شایان و بزرگ خواهد بود که درباره اش گفته شده است که : نه تنها انسانها، بلکه تمام موجودات زنده روی زمین و آسمان نیز از او راضی خواهند بود. (محمد بن علی السبان ، ایسافور رقیبین، ص ۱۴۶؛ السیوطی، الحاوی للفتاوی ، ج ۲، ص ۶۶و ۶۷)

ظهور او سر منشاء شادمانیها خواهد بود، نه تنها برای مومنین، بلکه برای تمام خلایق عرض و سما . چه بسیار خواهند بود پرندگان، حیوانات وحشی، و حتی ماهیان دریاها که از آمدن او به وجد و شادمانی خواهند پرداخت. ( البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۶۲و ۱۶۳)

او ( حضرت مهدی) همان راه پیامبر را در پیش خواهد گرفت. او هیچ فرد خوابیده ای را از خواب بیدار نخواهد کرد. … جهان به جای ظلم و جور و شکنجه با عدل پر خواهد شد. او ( حضرت مهدی) همه امکانات را بر مبنای برابری و عدالت و حقیقت میان مردم تقسیم خواهد کرد. این همان چیزی است که باعث خواهد شد تا ساکنان زمین و آسمان از او خشنود و راضی باشند. بسیار خواهند بود پرندگان آسمان ، حیوانات وحشی جنگل ها، و حتی ماهیان دریاها که از این کار او به وجد آمده و خشنود باشند. (البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۶۳)

تمام افراد بدور او خواهند نشست، همانند پدر مهربانی که کودکانش بدور او حلقه می زنند، یا همانند پادشاه بخشنده ای که مردم در گرداگرد او جمع می شوند، و با هم سخنان نیکو می زنند ، و محفلشان برای همیشه سراسر وجد و شادمانی است، و حاضرین با شور و اشتیاق برای غایبین از آن تعریف می کنند.(سید مرتضی سیستانی، گزیده هایی از صحیفه المهدیه، نشر الماس ، ص ۲۵۷ )

[ در دوره حضرت مهدی] گوسفندان در کنار گرگها به چرا خواهند پرداخت، و کودکان با مارها و عقربها به بازی خواهند پرداخت، و هیچ آسیبی نخواهند دید، در این دوره ، افراد یک دانه خواهند کاشت، و هفتصد دانه برداشت خواهند کرد.(ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۴۳)

طاووس: ” یکی از شاخصه های حضرت مهدی (ع) نظارت دقیق و موشکافانه آن حضرت بر مقامات منسوب خویش می باشد”. (السیوطی، الحاوی للفتاوی ، ج ۲، ص ۱۵۰ )

در زمان ظهور حضرت، هیج خوابیده ای از خواب بیدار نخواهد شد، و از بینی هیچ کس، قطره ای خون نخواهد چکید. (ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۴۳ )

” مهربانی خاص حضرت نسبت به فقرا، از دیگر مشخصات حضرت مهدی خواهد بود.” (ماری ابن یوسف کرمی حنبلی ، فوائد فوائد الفکر فی مهدی المنتظر)

۱۳ – حضرت مهدی (ع) بازدارنده ریاکاری و دو رویی خواهد بود.

“بسیاری از مردم بدلیل ترس از او ( حضرت مهدی ) – ( بیش از ترسی که از قرآن دارند ) از ارتکاب به گناهان اجتناب می کنند… ” ( محی الدین ابن عربی – الفتوحات المکیه ، ص ۶ )

اصبغ النباته میگوید: علی، امیر المومنین گفت : بگذارید برای شما مثالی بزنم . فردی که دارای گندم فراوان می باشد، گندمهای خود را تمیز و مرتب کرده و در انبار خود ذخیره می کند، پس از مدتی که به آنها سرکشی می کند می بیند که گندمها آلوده به شپش شده اند. او گندمهای آلوده را جدا می کند و دوباره انبار می کند، پس از مدتی که برای سرکشی می آید می بیند که گندمها دوباره آلوده شده اند، او این کار را چند بار تکرار می کند، و سرانجام از آن انبوه خرمن گندم ، مقدار بسیار اندکی از گندم سالم و آلوده نشده برای وی باقی می ماند، گندمهایی که شپشها دیگر نمی توانند به آنها آسیب برسانند. در آخرالزمان نیز دوره ای فرا خواهد رسید که تعداد انسانهای پاک که آلوده به فساد نشده اند بسیار اندک خواهد شد. ( احمد بن محمد بن سعید نیز همین حدیث را نقل کرده است – شیخ محمد ابن ابراهیم نعمانی، الغیبة النعمانی – ص ۲۴۶ )

۱۴ – وجود مبارک حضرت مهدی (ع) به گونه ای عمل خواهند کرد تا همه اقرار کنند که براستی محمد (ص) پیامبر خدا است.

حدیث دیگری از امام بکر نقل شده است که : پیروزی و برتری زمانی تحقق خواهد یافت که حضرت مهدی (ع) از نوادگان محمد (ص) ظهور کند. در آن زمان دیگر منکری باقی نخواهد ماند. ( تفسیر البرهان – ج ۲ – ص ۱۲۱ )

۱۵ – حضرت مهدی (ع) تمام عوامل و بهانه ها و موانع پیش روی نهادینه شدن اخلاق اسلامی را از میان برخواهد داشت، و عصر وی همانند دوران های پربرکت خواهد بود.

او (حضرت مهدی ) همه کارهایی را که پیامبر انجام داد، انجام خواهد داد؛ او به همان شیوه پیامبر، تمام بنیانهای جهل را از بین خواهد برد، همانگونه که پیامبر این کار را انجام داد. او اسلام را از نو احیا خواهد کرد.(میکاییل المکارم ، ج ۱، ص ۵۷)

او ( حضرت مهدی) اسلام را در دوره آخرالزمان دوباره تثبیت خواهد کرد، همانگونه که پیامبر در عهد اول این کار را کرد .(ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۲۷ )

…. حضرت مهدی دین را به همان شکل که در آغاز بوده است، پیاده خواهد کرد. او تمام مکاتب دینی دیگر را در جهان از میان خواهد برد. و پس از مذهب راستین و خالص ، دیگر هیچ مکتب دینی ناخالصی باقی نخواهد ماند.(البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۸۷و ۱۸۶)

حضرت مهدی (ع) هیچ نوع بدعت و نو آوریهای دینی را نخواهد پذیرفت.(ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۴۳ )

حضرت مهدی (ع) بدعت ها و نو آوریهای دینی را ریشه کن نکرده ، رها نخواهد کرد.او تمام اجبارهای دینی در دوره آخر الزمان را از حالت اجباری در آورده و بصورت اختیاری خواهد کرد، همانگونه که در صدر اسلام اینگونه بوده است.(ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۱۶۳ )

۱۶ – حضرت مهدی (ع) خشونت و فلسفه خشونت را بر خواهد چید.

شیخ طوسی در کتاب الغیبة می گوید: ” هنگامی که زمانه ظهور او فرا برسد، خداوند به نور خود تمام دروغها را به دست او از بین خواهد برد، و به دست او تمام خشونت ها را به پایان خواهد برد. او (حضرت مهدی ) شرم بندگی و بردگی دیگران را از گردن شما برخواهد داشت”. (کتاب الغیبة ، بحارالانوار ج ۵۱ – محمد باقر مجلسی ، انتشارات انصاریان – ایران – قم – ۲۰۰۳ – ص ۱۳۲ ).

در زمان رهبری حضرت مهدی (ع) ، دوره حکام و ستمگران و برتری سیاسی ریاکاران و سالوسان و خیانتکاران به پایان خواهد رسید. (المهدی الموعود – ج ۱ – ص ۲۵۲)

۱۷- حضرت مهدی (ع) نسبت به حمایت از اسلام به شدت حساس است ، او از حقوق اسلامی حمایت جدی خواهد کرد.

کوچکترین کلمه ای که بر علیع اسلام زده شود، باعث آزرده خاطری وی خواهد شد. (ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۳۰ )

حضرت مهدی (ع) در مقابل ستمگران از حقیقت دفاع خواهند کرد. براستی او کسی است که حقیقت را از دل انسان استخراج و آن را احیا خواهد نمود. ( العقیلی ، النجم الثاقب فی بیان النعال من اولاد علی بن ابو طالب )

از نهج البلاغه : رسول مومنان (ص) فرمود: هنگامی که او (حضرت مهدی) از دیده ها پنهان شود، هیچ شخصی قادر نخواهد بود تا را او را شناسایی و رهگیری کند. (کتاب الغیبة، بحار الانوار، ج ۵۱ – انتشارات انصاریان – ایران – قم – ۲۰۰۳ – ص ۱۸۶)

۱۸- حضرت مهدی (ع) احادیث مربوط به آخرالزمان را به شیوه ای صحیح برای مردم توضیح خواهند داد.

ابو بشیر میگوید: من شنیدم که امام محمد باقر فرمودند: هنگامی که حضرت مهدی (ع) ظهور کند، شیوه رسول الله را بکار خواهد بست. و تنها اوست که قادر است که کارهای حضرت رسول را توضیح داده و تشریح کند . ( شیخ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبة النعمانی ، ص ۱۹۱ )

اقبال الدین می گوید:

از محمد بن سینان ، امیر ابن شمیر ، جابر و ابو جعفر نقل شده است: دانش مربوط به کتاب خداوند تبارک و سنت رسول الله همانند یک نهال در قلب مهدی (ع) رشد کرده و به بالندگی خواهد رسید. ( کتاب الغیبة، بحار الانوار، ج ۵۱ – انتشارات انصاریان – ایران – قم – ۲۰۰۳ – ص ۷۲ )

۱۹- حضرت مهدی (ع) خرد نهفته در آیات قرآنی را برای مردم بازگو خواهد کرد، و موجب خواهد شد تا آنها خود به قرآن ایمان بیاورند.

هنگامی که مردم بر اساس فهم اندک خود به تفسیر آیات قرآنی می پردازند، او به اصلاح دیدگاههای مردم خواهد پرداخت، و آنها را به حقیقت قرآن رهنمون خواهد کرد. بدین ترتیب، او به مردم نشان خواهد داد ، که بدلیل دوری از حقیقت قرآن ، مردم چگونه عملا سنت اسلامی را فراموش کرده اند. او معانی حقیقی قرآن را برای ایشان شرح خواهد داد. ( نهج البلاغه ، خطبه ۱۳۴ )

شیوه تعامل حضرت مهدی به گونه ای خواهد بود که قلب همه انسانها را تحت تاثیر قرار خواهد داد، و مردم با یقین قلبی ، به سوی الله روی خواهند آورد. حتی آنهایی که از دین رویگردان شده بودند، با رضایت و اطمینان ، خود به وظایف و الزامات دینی شان عمل خواهند کرد.

۲۰- حضرت مهدی (ع) عادل و دادگر خواهد بود.

جهانی که قبل از آمدن او مملو بود از ظلم و جور ، با آمدن او پر خواهد شد از عدل و داد. (ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۲۰)

هنگامی که پیغامبر آنها بیاید، تمام تصمیمات آنها بر اساس عدالت خواهد بود، آنها اشتباه نخواهند کرد. ( سوره یونس – آیه ۴۷ )

۲۱- حضرت مهدی (ع) بخشنده خواهد بود.

طاووس : حضرت مهدی (ع) در توزیع کالاها بسیار بخشنده خواهد بود. (السیوطی، الحاوی للفتاوی ، ج ۲ – ص ۱۵۰ )

در دوره آخرالزمان ، خلیفه ای خواهد بود که کالاها را بدون شمارش و محاسبه توزیع خواهد کرد. ( المتقی الهندی، البرهان فی علامات المهدی آخر الزمان – ص ۱۵ )

رهبری از میان رهبران خواهد آمد که کالاها را شمارش نخواهد کرد. هرگاه از او چیزی خواسته شود، او پاسخ خواهد داد : برگیر. آنگاه شخص درخواست کننده، پیراهن خود را خواهد گسترد تا عطایای او را جمع کند. ( المتقی الهندی، البرهان فی علامات المهدی آخر الزمان – ص ۱۵ )

۲۲ – مبنای عملکرد حضرت مهدی (ع) مبتنی بر رضایت خداوند می باشد و نه رضایت مردم.

حضرت علی (ع) در این باره و اینکه پس از ظهور حضرت مهدی (ع) چه چیزی رخ خواهد داد، می گوید:

او نیازی به نظرات و قضاوت شخصی افراد نخواهد داشت؛ عملکرد او بر اساس قوانین قرآنی خواهد بود. ( میکاییل المکارم – ج ۱ – ص ۸۱ )

روزها و شبها به پایان نخواهد رسید تا اینکه مردی از خاندان من (حضرت مهدی) خواهد آمد، کسی که به سادگی ، جلوی بی نظمی و اغتشاش را خواهد گرفت، و از عمل کردن دلسرد و نومید نخواهد شد، حتی اگر تهدید به مرگ شود.( المتقی الهندی، البرهان فی علامات المهدی آخر الزمان – ص ۱۳ )

“ای رسول مومنان درباره حضرت مهدی (ع) با ما سخن بگو ” … پس آنگاه ایشان فرمودند: ” او هنگامی که مرگ وی را احاطه کند ، نخواهد ترسید. او به کناری نخواهد کشید، او به مومنانی که گرداگرد او حلقه زده اند ، پشت نخواهد کرد. هنگامی که جنگجویان به مخالفت با او برخیزند، او نخواهد ترسید، … او سخاوتمند و شجاع خواهد بود”. ( کتاب الغیبة، بحار الانوار، ج ۵۱ – انتشارات انصاریان – ایران – قم – ۲۰۰۳ – ص ۱۸۴ )

۲۳ – حضرت مهدی به مجاهده فکری خویش ادامه خواهد داد تا اینکه همه مردم را به راه راست بازگرداند.

او به کوششهای خویش ادامه خواهد داد تا اینکه همه مردم را به راه راست بازگرداند. (ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۲۳ )

حتی اگر کوهها در مقابل وی ایستادگی نمایند، او آنها را خرد کرده و راهی برای خود یافته و و به راه خود از میان کوهها ادامه خواهد داد، (ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۳۹ )

حضرت مهدی (ع) خود را به کار خویش اختصاص خواهد داد. (البرزنجی ، العشاء لعشرة الصئاح – ص ۱۷۵)

۲۴- حضرت مهدی (ع) به سرعت ، عمل خواهد کرد.

این کار هفت سال طول خواهد کشید، اما هر سال او معادل ۲۰سال شما است. (ابن حجر الهیثمی، القول المختصر فی علامات المهدی المنتظر – چاپ قاهره – ص ۴۴)

۲۵ – حضرت مهدی بهترین استفاده ها را از تکنولوژی خواهد برد.

پیروان حضرت مهدی (ع) دارای این قدرت هستند که کل کره زمین را در عرض یک لحظه طی کنند. ( میکایل المکاریم – ج ۱ – ص ۱۴۴ )

امام صادق می گوید: او (حضرت مهدی) در بین رکن و مقام ابراهیم خواهد ایستاد و با صدای بلند فریاد خواهد زد: ای نمایندگان من ، ای اصحاب خاص من، ای کسانی که خداوند شما را در این دنیا مهیا کرد تا به یاری من بشتابید، از من اطاعت کنید و به سوی من بیایید. آنها صدای او را خواهند شنید، در حالی که در شرق و غرب عالم هستند، در خانه های خود هستند و یا در محراب. صدای او به گوش همه آنها خواهد رسید، و همگی بسوی او خواهند شتافت، و در اندک زمانی گرداگرد او حلقه خواهند زد، در عرض یک چشم بر هم زدن. این اجتماع در بین رکن و مقام ابراهیم رخ خواهد داد ( قبل از طلوع آفتاب) . ( بحارالانوار – ج ۵۳ – ص ۷)

بررسی اوضاع ایران قبل از ظهور

۱ - چند ماهی است که منطقه ی خاورمیانه دستخوش تغییر و تحولات بسیاری شده است و از این تحولات می توان بوی ظهور منجی عالم بشریت را به خوبی استشمام کرد. به جرات می توان مقطع کنونی را یک نقطه ی عطف در تاریخ  به شمار آورد؛ چرا که در سراسر سرزمین های اسلامی، مسلمانان به عنوان امت واحده، در آن واحد، ندای ظلم ستیزی و آزادگی سر داده اند تا خود را از یوغ بندگی حاکمان ستمگر و استکبارگران حامی آنان نجات بخشند. در واقع بعد از 30 سال، پیام انقلابی آخرالزمانی که سیدی بزرگوار از شهر قم آن را آغاز نموده بود، سرمشقی برای بقیه ی مسلمانان شده و موجب گردید تا سایر مسلمانان نیز به پا خیزند. این قیام های ضد استکباری می رود تا مسلمانان را برای استقبال از منجی بزرگ خود حضرت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آماده نماید؛ چرا که قیام نهایی مسلمانان نیز قیامی بزرگ بر علیه ظلم و ستم می باشد و تا دل های مسلمانان از کینه ی ظالمین مالامال نباشد، نخواهند توانست منجی خود را یاری کنند. به علاوه، دل هایی که به ظلم و فساد خو کرده اند، نیازی به پیوستن به جنبش ها و قیام های ظلم ستیز نمی بینند؛ به همین دلیل، دل های مسلمین قبل از این که بخواهد به قیام منجی عالم بشریت بپیوندد، باید از حکومت های فاسد و ظالم گسسته شود.

همچنین امروزه کشورهای اسلامی به خوبی دریافته اند که به جز یک رهبر صالح و الهی، هیچ انسانی لایق حکمرانی بر مسلمانان نیست و این امر شرایط را بیش از پبش برای رهبری منجی موعود، حضرت مهدی صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آماده می نماید.

2 - خطبه های غرای رهبر معظم انقلاب در چند ماه اخیر و طنین و انعکاس زیبای آن ها در سراسر ممالک اسلامی از یک سو و لرزش استکبار از تاثیرات شگرف کلام امام خامنه ای (مد ظله العالی) از سوی دیگر، این نوید را به مسلمانان می دهد که امروزه ممالک اسلامی تشنه ی بهره گیری از چشمه ی جوشان ولایت می باشند و این تشنگی ان شاء الله به زودی با ظهور منجی بزرگ مسلمانان، رفع عطش خواهد شد.⁽¹⁾

3 - ایام حاضر، شبیه ترین دوران به آخرالزمان توصیف شده در روایات می باشد و هیچ محققی نسبت به این مهم، شک و تردید ندارد. وقایع امروز ایران، لبنان، فلسطین، عراق، مصر، یمن، تونس، مراکش، لیبی، بحرین، عربستان و ... همگی با توصیف روایات پیرامون وقایع عصر ظهور مطابقت دارد. اما به هر حال باید کماکان احتیاط را رعایت نمود و از تطبیق های قطعی و بی و قید و شرط خودداری کرد؛ چرا که مسئله ی « بدأ »، مسئله ی مهمی است که معصومین (علیهم السلام) همواره به آن اشاره نموده اند و تا زمانی که « سفیانی » ملعون خروج ننموده است، همواره باید احتمال آن را مد نظر داشت. پس صحیح و عقلانی خواهد بود، اگر وقایع منطقه را با امید و اشتیاق نظاره گر باشیم، اما بی محابا و بی حساب به تطبیق های قطعی نپردازیم.

4 - همواره باید این نکته را در نظر داشت که دشمن بسیار زیرک و هوشیار می باشد. در حالی که پایگاه های سیاسی استکبارگران و عمال دیکتاتور آن ها یکی یکی توسط مسلمانان فتح می گردد، دشمن استکبارگر یعنی همان فراماسونری جهانی، در حرکتی کاملاً بی شرمانه سعی دارد انقلاب های ظلم ستیز منطقه را که همگی بدون شک وامدار انقلاب اسلامی ایران هستند، به جنبش اغتشاشگر و کاریکاتور وار سبز در داخل ایران پیوند دهد! این تحرکات دشمن نشان می دهد که دشمن همواره هوشیار بوده و تا آخرین نفس از مواضع شیطانی خود عقب نمی نشیند و به همین دلیل هوشیاری ما مسلمانان باید دوچندان باشد.

5 - گرچه انقلاب های ضد استکباری منطقه، نوید پیروزی روزافزون اسلام را در منطقه ی خاورمیانه و ان شاء الله در آینده ای نه چندان دور در سراسر عالم می دهد، اما باید در نظر داشت که سقوط دیکتاتورهای منطقه ی خاورمیانه، پایان کار نیست و دشمن بلافاصله پس از نابودی گماشتگان خود در منطقه، در صدد جبران برآمده و با نفوذ در صفوف انقلابیون، تلاش خواهند نمود تا این انقلاب ها را به انحراف بکشانند و مهره های مورد نظر خود را بر سر کار بیاورند. به همین دلیل، مسلمین باید گوش به زنگ و هوشیار باشند و تنها به سرنگونی حکومت های استبدادگر فعلی بسنده نکنند و به دنبال رهبرانی صالح برای اداره ی کشور باشند.

6 - نکته ی عجیب و و جالبی که در این میان وجود دارد، این مسئله ی مهم است که خداوند همواره به ستمگران نشان داده است که برترین مکر زنندگان است و حوادث اخیر نیز مثالی از این مکر هستند.

فراماسونری جهانی به عنوان مکارترین دشمن توحید در همه ی ادوار، دست به دامان اعداد و ارقام جادویی خویش شده است. مثال های مهمی در این زمینه وجود دارند که برخی از آن ها عبارتند از: تلاش برای تشکیل حکومت جهانی شیطانی 33 سال پس از تولد اسراییل در سال 1980 میلادی (اسراییل در سال 1947 میلادی تاسیس شده بود)، به راه انداختن جنگ 33 روزه علیه حزب الله لبنان در سال 2006 میلادی، و تلاش برای براندازی جمهوری اسلامی در 33 سال پس از تاسیس انقلاب اسلامی ایران (به عنوان مهم ترین دشمن بین المللی خود) در سال 2012 میلادی.

اما خداوند متعال همواره طبق سنت املاء (امهال) خود، به ستمکاران مهلت داده تا بار گناهان خود را سنگین تر نمایند و آتش جهنم را برای خود شعله ورتر نمایند، اما در آخرین لحظات، خداوند مهلت را از ستمکاران ستانده و آن ها را به خاک مذلت می نشاند. به پیروزی رساندن انقلاب اسلامی در سال 1979 میلادی (1 سال قبل از تشکیل حکومت شیطانی فراماسونری جهانی) و پیروزی حزب الله در جنگ تحمیلی 33 روزه مثال هایی از این دست هستند.

نکته ی جالب این که دشمن زخم خورده از سیاست های انقلابی جمهوری اسلامی، تمام هم و غم خود را به کار بست تا قبل از رسیدن جمهوری اسلامی به سی و سومین سالگرد پیروزی خود، سقوط نماید و به همین دلیل، در ابتدا دشمن عزم خود را جزم کرد تا انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 هجری شمسی را به سود دوستان داخلی خود رقم زند و هنگامی که در این عرصه شکست خورد، اغتشاشات و فتنه های بعد از انتخابات ریاست جمهوری را رقم زد تا به زعم خود با ادامه ی این اغتشاشات، بتواند حکومت جمهوری اسلامی ایران را ساقط نماید. اما خداوند متعال که برترین مکر زنندگان است، نه تنها مانع از آسیب وارد آمدن به انقلاب اسلامی و الهی ایران شد، بلکه مقارن با سی و دومین دهه ی فجر انقلاب اسلامی، زنگ نابودی دیکتاتورهای عامل دجال آخرالزمان (فراماسونری جهانی) را به صدا در آورد تا در واپسین لحظه های تحرکات دشمن برای مقابله با انقلاب الهی ایران، پایگاه های دشمن یکی پس از دیگری در منطقه متزلزل گردد و مکر دشمن به خود وی برگردد و ان شاء الله در آینده ای نزدیک، طومار زندگی دجال برای همیشه در هم پیچد.

7 - برخی از روایات مربوط به آخرالزمان، ذکر کرده‌اند که بعد از تشکیل حکومت زمینه‌ساز ظهور در ایران، فتنه‌ها و درگیری‌های داخلی در ایران پدید خواهد آمد که مهم‌ترین این فتنه‌ها در سال‌های نزدیک ظهور به وقوع خواهد پیوست؛‌ تا جایی که برخی از محققان، تعلّل در ورود سپاه ایران به عراق را بعد از خروج سفیانی، ناشی از همین مسئله می‌دانند. این محققان می‌گویند که مطابق برخی از روایات، به رغم این که خراسانی، سفیانی و یمانی در یک روز خروج می‌کنند، اما سفیانی با وجود درگیری در چند نبرد پشت سر هم، زودتر از ایرانیان همسایه ی ‌عراق و دارای حکومت مقتدر، به عراق می‌رسد؛‌ مطابق تعدادی از روایات، احتمالاً علّت بروز این تأخیر، وقوع فتنه‌ها و درگیری‌های داخلی در ایران طی ایام مذکور است که موجب می‌گردد تا ایرانیان ابتدا به امور داخلی و سر و سامان دادن به آن مشغول باشند و بعد از فرو نشاندن فتنه ی داخلی، عزم خود را برای مقابله با سفیانی در عراق جزم کنند.

از آنجا که روایات مربوط به این فتنه‌ها و درگیری‌های داخلی، متعدد، پراکنده و بعضاً‌ طولانی هستند، سخن را کوتاه می‌نماییم و جمع‌بندی تعدادی از نویسندگان بزرگ و محققان کارکشته ی عرصه ی‌ مهدویت را در این بخش ذکر می‌کنیم:

الف) در صدمین شماره ی نشریه ی‌ ماهنامه ی موعود که به صورت ویژه نامه در هفته ی‌ اوّل خرداد ماه 1388 (دو هفته قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 88) منتشر شد، مصاحبه‌ای با محقّق معروف مهدویت، جناب آقای حجت الاسلام علی کورانی انجام گردیده بود که متن آن به شرح زیر می‌باشد:

« چنان که من از روایات جست‌وجو کرده‌ام، ‌در سال ظهور امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در داخل ایران درگیری سیاسی بین دو جناح وجود خواهد داشت. یکی جناحی که خواهان تسلیم نمودن و تقدیم دولت و نظام به امام (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و جناحی که مخالف این امر است. در حدی که درگیری و نزاع بر سر این مسئله می‌باشد و سرانجام یاران امام پیروز می‌شوند و رهبرشان ـ خراسانی ـ در معیت فرمانده ی سپاهش ـ شعیب بن صالح ـ‌ نزد امام در عراق می‌روند و امور را به دست مبارک حضرتشان می‌سپارند... »⁽²⁾

ب) محقق و نویسنده ی برجسته ی عرب، جناب آقای مجتبی السادة در کتاب گرانسنگ خود با عنوان شش ماه پایانی (به عربی: الفجر المقدس المهدی (علیه السلام) و ارهاصات الیوم) و در هنگام ذکر وقایع ماه رجب چنین می‌گوید:⁽³⁾

روایات به این امر اشاره دارند که ایرانیان پس از طولانی شدن جنگ با دشمنان خود، با سید هاشمی که شعیب بن صالح را به عنوان فرمانده سپاه خویش برگزیده، بیعت می‌کنند. احادیث، میدان جنگ ایرانیان با دشمنان را در خارج آن سرزمین، یعنی عراق و شام و فلسطین بیان می‌کند که حاکی از ثبات سیاسی آنها در داخل کشور است؛‌ البته به جز آشفتگی مختصری که به واسطه ی جریان (قرقیسیا) در وضعیت ایران به وجود می‌آید؛‌ از آنجا که این واقعه اساساً جنگ میان سفیانی، ترک‌ها، بعضی از غربیان و بخشی از سپاهیان و نیروهای عراقی است و با توجه به اینکه ایرانیان با میدان و معرکه ی‌ جنگ فاصله ی چندانی ندارند، تصمیم می‌گیرند در آن شرکت کنند، ولیکن به جهت بهبود وضعیت داخلی از قرقیسیا صرف نظر می‌کنند و به کشور خود باز گشته و برای مقابله با سفیانی که در غائله ی قرقیسیا پیروز شده، مهیا می‌شوند. »

همان گونه که ملاحظه فرمودید، محققان از بررسی مجموعه ی روایات آخرالزمانی، چنین دریافته‌اند که در سال ظهور حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، درگیری‌های داخلی در ایران به وجود می‌آید. البته در مطلبی که جناب آقای مجتبی الساده بیان کردند، مسئله ی تصمیم ایرانیان برای حضور در قرقیسیا، کمی بعید به نظر می‌رسد و احتمالاً این مسئله مربوط به تحلیل شخصی آقای الساده می‌باشد؛ چرا که روایات، شیعیان را از حضور در قرقیسیا منع کرده و نبرد قرقیسیا را جنگ بین ظالمان خوانده‌اند. بنابراین بعید به نظر می‌رسد که ایرانیان زمینه‌ساز ظهور و یاران مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به روایات توجهی نداشته باشند. امّا احتمالاً ایرانیان برای حمایت از شیعیان عراق، لبنان و مسلمانان فلسطین که با سفیانی درگیر شده‌اند، قصد خروج ار مرزهای ایران و ورود به عراق را دارند که احتمالاً در مراحل ابتدایی این امر، درگیری‌های داخلی پدید می‌آید و ایرانیان به امور داخلی و سامان دادن به آن مشغول می‌شوند که این امر موجب پیروزی سفیانی در عراق و انجام جنایات توسط وی در عراق می‌گردد و این تعلل، موجب می‌گرد تا سفیانی از شمال تا جنوب عراق را اشغال نماید و در هنگام رسیدن به مرزهای جنوبی مشترک با ایران، ایرانیان که به امور خود سامان داده‌اند، عزم مقابله با سفیانی نموده و در منطقه ی‌ خوزستان با وی درگیر شده و طعم اوّلین شکست را به سفیانی می‌چشانند.

به جز مطلب فوق که مورد اختلاف بین محققین است، عمده ی‌ محققان بر سر این مطلب که در سال ظهور، درگیری‌های داخلی در ایران به وقوع می‌پیوندد، اشتراک نظر دارند. این مرحله که مرحله ی‌ ششم گام ایرانیان به سوی زمینه‌سازی ظهور است و در طی آن تعدادی از نیروهای مناطق داخل کشور، شناسایی و پالایش می‌گردند، هنوز به وقوع نپیوسته است، اما به نظر می‌رسد که در سال‌های اخیر، شواهدی از نزدیک بودن این امر، در حال آشکار شدن است.

فتنه ی سال 88 که بعد از انتخابات ریاست جمهوری به وقوع پیوست، یکی از بزرگترین فتنه‌هایی بود که جمهوری اسلامی ایران بعد از انقلاب به خود دید. در این فتنه تعدادی از خواص دسیسه گر و نفوذی دشمن که به خصوص در دوره ی ‌8 ساله ی ‌ریاست جمهوری خاتمی، قدرت یافته بودند، زمینه را برای تحرکات بعدی خود فراهم نمودند و به همراه تعدادی از عناصر فریب خورده، فتنه‌ای بزرگ فراهم کردند، به نحوی که سرمایه‌های بزرگ جانی و مالی حکومت زمینه‌ساز ظهور، در این میان هدر رفت و در راه اطفای فتنه خرج شد. این فتنه، دشمنان انقلاب را خوشحال کرد و دل رهبر معظم انقلاب و دوستان انقلاب اسلامی را به درد آورد. در این فتنه، فجایع بزرگی چون اهانت به بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(قدس سره)، جنایات بزرگ روز عاشورا و توهین و ضرب و شتم عزاداران حسینی در این روز، به وقوع پیوست که در تاریخ انقلاب بی‌سابقه بوده است. به همین دلیل می‌توان این فتنه را به درستی، بزرگترین فتنه ی‌ تاریخ انقلاب دانست. فتنه ی مذکور، گرچه همان فتنه ی ذکر شده در روایات نیست و با فتنه ی ذکر شده که در سال ظهور پدید می‌آید، تفاوت دارد، اما فتنه ی پس از انتخابات سال 1388 هجری شمسی، به احتمال زیاد پایه‌گذار فتنه ی بزرگ ایران در سال ظهور حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌باشد. این مسئله چندان دور از انتظار نیست؛ زیرا:

الف) بعد از فروکش فتنه‌های پس از انتخابات، گرچه اوضاع کشور به وضعیت عادّی برگشت و آرامش در سراسر کشور حکم‌فرما گردید، اما آرامش فعلی، آرامش قبل از طوفان و آتش زیر خاکستر می‌باشد  و  همان گونه  که  رهبر  معظم  انقلاب  فرمودند، فتنه‌های بزرگتری در پیش رو است،⁽⁴⁾ در واقع بسیاری از سران فتنه و عوامل پیاده نظام جریان شوم سبز، به دور از دست محاکم قضایی، در لاک خود فرو رفته‌اند و منتظر مهیا شدن شرایط برای عرض اندام مجدد هستند. اعلامیه‌های متعدد این جریان شوم برای حضور طرفداران خود در اغتشاشات به مناسبت‌های گوناگون از جمله سالگرد 22 خرداد، تولّد سران فتنه، روز عاشورا و ... حکایت از مزمزه کردن شرایط کشور توسط سران فتنه برای سوء استفاده از اغتشاشات احتمالی دارد. بنابراین هیچ بعید نیست که در آینده‌ای نزدیک و با درگیر شدن ایران در تحرکات آخرالزمانی منطقه ی خاورمیانه، جریان فتنه و جنبش سبز ماسونی از موقعیت سوء استفاده نمایند و اوضاع کشور را مجدداً دچار اغتشاش نمایند. این جریان فتنه‌گر که حمایت‌های ایران را از مردم مظلوم و مسلمان لبنان و فلسطین برنمی‌تابد و شعار نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران را سر می‌دهد، به احتمال زیاد هنگام تلاش ایران برای مقابله  با  سفیانی  در  آخرالزمان، مجدداً شعار « نه غزّه، نه لبنان و احتمالاً نه عراق!!! » می‌دهد و با سوء استفاده از فشارهای خارجی وارد شده بر ایران، از داخل نیز به مسئولان اداره کننده ی کشور فشار وارد می‌نمایند تا به خیال خود نظام اسلامی ایران را از درون نابود کنند. اما ان‌ شاء الله مطابق توصیف روایات، از یاران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و طرفداران نظام اسلامی شکست خورده و برای همیشه طومارشان در هم پیچیده خواهد شد.

ب) همان گونه که در سطور فوق اشاره شد، در سال ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در درون ایران که حکومت زمینه‌ساز ظهور می‌باشد، درگیری‌هایی بین دو گروه اصلی از احزاب پدید می‌آید و این احزاب و طرفداران آن ها، درگیری‌های جدی با یکدیگر پیدا می‌کنند. مطابق روایات، یکی از این گروه‌ها، طرفدار خط مشی مذهبی و خواهان سپردن زمام امور به دست مبارک امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌باشند و گروه دوم مخالف این امر هستند. درگیری بین این دو گروه صورت گرفته و پیروزی از آن گروه مذهبیون و طرفداران حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خواهد بود.

حال اگر نگاهی مجدد به فتنه‌های پس از انتخابات بیندازیم، درمی‌یابیم که ترتیب جمعیتی گروه‌های درگیر در اغتشاشات پس از انتخابات، شباهت‌های جالبی با توصیف روایات در مورد گروه‌های درگیر در ناآرامی‌های ایران در سال ظهور دارند. در واقع فارغ از این که چه کسی در انتخابات به کدام کاندیدا رأی داده است، بعد از اعلام نتایج انتخابات، تعدادی از افراد وابسته به غرب، خائن یا فریب خورده، به سرپرستی تعدادی از کاندیداهای فتنه‌گر انتخابات، فتنه‌ای بزرگ را علیه نظام، انقلاب و اسلام تدارک دادند. به خصوص بعد از نماز جمعه ی معروف رهبر معظم انقلاب، افرادی که فریب سران فتنه را خورده بودند و دشمنی ذاتی با نظام، انقلاب و اسلام نداشتند، به دامن نظام برگشتند و راه خود را از فتنه‌گران جدا کردند و افراد باقیمانده در صف معترضان، بدون هیچ عذر و بهانه‌ای و با شایعه ی تقلب در انتخابات، علیه انقلاب و اسلام به فتنه‌گری پرداختند. از آن زمان به بعد، گروهی در صف معترضان باقیماندند که به جز فتنه‌گری، هدف دیگری نداشتند. از آن هنگام، ایران صحنه ی تقابل 2 گروه عمده بود: 1 - گروه اکثریت که حامی انقلاب، رهبری، ولایت فقیه و معتقد به پرچم‌داری ولایت فقیه تا زمان ظهور مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بودند؛ 2. گروه اقلیت که شامل طیف گوناگونی از معاندان اسلام، انقلاب و رهبری ولایت فقیه بودند که این افراد شامل لائیک ‌ها، گروه‌های سکولار، سلطنت‌طلبان، دشمنان اسلام، منکران وحی (همچون عبدالکریم سروش و طرفدارانش)، منکران وجود امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) (شامل اکبر گنجی و حامیانش)، طرفدران هم‌جنس بازی و گروه‌های منحرف اعتقادی همچون بهائیت (شامل شیرین ‌عبادی)، تعداد زیادی از منافقان و معاندان با انقلاب شامل علیرضا نوری زاده، محسن سازگارا، مجاهدین خلق و طرفدرانشان و نیز طرفدران اسلام آمریکایی که اسلامی توأم باتساهل و تسامح و مخالف جهاد و مقاومت است، بودند. این گروه اقلیت، همگی مخالف پرچم‌داری ولایت فقیه تا زمان ظهور مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه الشریف) بودند و با مفاهیمی که مقاومت آخرالزمانی مسلمانان را به قیام جهانی مهدی موعود(عجل الله تعالی فرجه الشریف)‌ پیوند می‌زند (همچون حمایت از ملّت مظلوم فلسطین و مجاهدان لبنانی مورد عنایت ویژه ی امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)) سرستیز داشتند.

آری! دو گروه درگیر در فتنه‌های پس از انتخابات ریاست جمهوری سال 1388 هجری شمسی ایران، دقیقاً مشابه گروه‌های درگیر در فتنه‌های سال ظهور حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در ایران بودند. گرچه فتنه‌های یاد شده همان فتنه‌های ذکر شده در روایات نیستند، اما به نظر می‌رسد که همین گروه‌ها، در سال ظهور مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز مجدداً بر سر حمایت یا ضدیت با پرچم‌داری ولایت فقیه، با یکدیگر درگیر شوند که این امر با توجه به عدم دستگیری تمامی عوامل ضدّ انقلاب فتنه‌های اخیر، نا محتمل نیست. البته مطابق توصیف روایات، ان شاءالله در فتنه‌های مربوط به سال ظهور نیز، مجدداً طرفداران پرچم‌داری ولایت فقیه، پیروز شده و این بار، پرچم را به رهبری رهبر بزرگوار خود سید خراسانی، به دست صاحب اصلی مسلمانان، یعنی حضرت مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خواهند سپرد.

ذکر یک نکته ی مهم: منظور از حامیان ولایت فقیه در سطور فوق، تنها رأی دهندگان به یک کاندیدای خاص نیست، بلکه همه ی رأی دهندگانی که به هر کاندیدایی رأی دادند و پس از سخنرانی رهبر معظم انقلاب، از فتنه‌گران دوری و بی زاری جستند، در این گروه قرار می‌گیرند و رأی دهندگان به هر کاندیدایی که پس از اتمام حجت رهبر عظیم الشأن انقلاب، در صف فتنه‌گران قرار گرفتند، در زمره ی دشمنان ولایت فقیه قرار می‌گیرند.

8 - در بحبوبه ی عصر ظهور و همزمان با تواتر وقوع نشانه های ظهور، باید بیش از پیش مراقب مدعیان مهدویت بود. روایات متعددی وجود دارند که از بروز و ظهور مدعیان مهدویت در واپسین روزهای قبل از ظهور خبر می دهند؛ به همین دلیل همه ی مسلمانان می بایست در عصر کنونی که نشانه های ظهور یکی پس از دیگری حادث می گردند، ضمن حفظ امید، هوشیاری و آمادگی خود، از افتادن در دام شیطانی مدعیان مهدویت بپرهیزند.

خادم الامام (عج)

وعده صادق

لینک کل مقاله

منابع 

1 -

http://www.inn.ir/newsdetail.aspx?id=67954

و

http://www.bfnews.ir/vdcipqap.t1a3v2bcct.html

و

http://www.nedayeenghelab.com/index.php?option=com_content&view=article&id=4191:1389-11-17-05-48-16&catid=108:1389-08-20-05-23-38&Itemid=805

2 - صدمین شماره ی ماهنامه ی موعود (ویژه نامه)، مصاحبه با شیخ علی کورانی.

3 -

http://mouood.org/content/view/29/3

4-

http://noorportal.net/news/ShowNews.aspx?ID=32365

امروز میخواهم بنیشینم

و از آرزوهایم بنویسم

به نام خدا

مشهد امام رضا

و تمام . . .

  

شب که میشود دلم هوایت را میکند :

امشب سَری به آسمان دنیا زدم ؛

 همین چند لحظه ی پیش ! نگاهم که به ماه زیبا افتاد :

به ناگاه به یادت افتادم که چقدر جای صورت آسمانی ات

 بر سینه ی آبیه آسمان خالی ست مولاجان ..

به ماه گفتم هر چقدر هم که زیبا باشی

باز هم سهم ت از دنیا همین یک تکه آسمان است و بس ..

اما من خورشیدی دارم که اگر روزی بَنای تابیدن کند

 تو را شرمنده می کند ..

خورشیدی دارم که سهم ش تمام هستی و ماسِواست :

هر چه را که بخواهد در نگین انگشتری اش دارد ...

 در گوشه ی نگاهش : به وجودش - هستی - برپاست

و به اشاره اش روزگار می گردد.. دلتنگت شدم :

می خواستم با نگاه به آسمان سلامی عاشقانه

بر محضرت روانه کنم

 تا بدانی از روی زمین این گوشه ی دنیا :‌

بی نهایت دوستت دارم مهدی جان ....

خاطرت آسوده آقاجان قلب من تا روز آمدنت

 فقط برای تو عاشقانه می تپد ...

دلم می خواهد برایت عاشقانه بنویسم :

می خواهم از آمدنت بگویم .. از رسیدنت ...

از پایان شب های بلند غیبتت ....

عشق من : آرزو می کنم روزی بیایی و در حضورت

برایت جشن آغاز امامت بگیرم

مولاجان ... بیا ببین : هنوز که نیامده ای ،

بزمی عاشقانه آراسته ام برایت تا قدم بر خانه ام بگزاری و

کلبه ام را به نور وجودت مُنور کنی عزیز ...

 در بالای مجلس برایت جایگاهی تدارک دیده ام

که همیشه به یادت خالی می ماند ! راستی چرا نمی آیی ؟

میهمانانم هر سال در جشن امامتت سراغت را از من می گیرند

 که آقایم کجاست ؟

چرا دیر کرده ! چرا به میهمانی خودش نرسیده ؟! ...

نمی دانم جانِ مهدی : جوابشان را چه بگویم ؟

اما با لبخندی به یاد آمدنت به آنها می گویم در راه است :....

آقایم در راه مانده ، میرسد .. !

بیا ببین آقاجان : برای هدیه به میهمانان مجلست

از جمکرانت - نقش - خانه ات را آورده ام

تا با دیدن خانه ی آسمانی ات به یادشان بماند

 که برای آمدنت دعای فرج بخوانند... ا

گر شد به میهمانی ام بیا مولاجان :‌ قول رسیدنت را داده ام ..

 لااقل سَری به بزم عاشقانه ام بزن مولاجان :

 شادمانه هایم برایت دلتنگ اند ..

عصريك جمعه دلگير،دلم گفت بگويم بنويسم

كه چراعشق به انسان نرسيده است؟

چرا آب به گلدان نرسيده است؟

چرالحظه باران نرسيده است؟

...وهركسي كه در اين خشكي دوران به لبش جان نرسيده است،

به ايمان نرسيده است.

وغم عشق به پايان نرسيده است.

جمعه ای که بی تو به سر شود/همان بهتر که به در شود

غروب این جمعه ها چه دلگیر است/گویی ز تیغ شمشیر بدتر است

در کنار جاده ی سکوت دل/کشتی انتظارنشسته به گِل

دل که بی ریا شود/انتظار فرجت به سر شود

در طوفان جهل زمانه/فقط کافیست یک نشانه

آن هم اینکه در جهان/نیست به مانند تو در همه زمان

دارم آرزو در عمر حقیر/کنم نگاه به جمال بی نظیر

کنم غرق بوسه دستت را/ببویم بوی معطرت را

کنم جان ارزان نثارت/گر قبول کنی شوم فدایت

خواهان یک گوشه ی نگاهم/همچو اسیری بی پناهم

با آمدنت آزاد و رهایم کن/خودت برای نجاتم دعا کن

همه ی ما غافل از توییم/متظر دستگیری و نجات توییم

تو را قسم به جان زهرا/بس است نذار شیعیان را تنها

راستش را بخواهی مولا/این تو نیستی که گذاشتی تنها

این ماییم بی اعتنا ز تو/که بسازیم دنیایی بدون تو

دنبال آسایشیم برای خود/ولی آسایش بی تو، بی خود!!!

هر جمعه که می گذرد/ذلم با نگرانی ز جمکران می گذرد

می گویم نکند مانع ظهورت منم؟؟؟/بیرون کن این سّم ز تنم

سّمی که عادتم داده به گناه/التیام دردم هست یک نگاه

همیشه ادعای ظهور داریم/آیا تحمل سختی هم داریم؟؟؟

مولا خسته شدم از حیرانی/برایم بس است تنهایی

این همه عمر بی تو گذشت/تمامش برای لذت  دنیا گذشت

دریغ که یک روز به یادت باشیم/در دعای ندبه ات به گریه ی تو باشیم

دلم هوای گریه دارد/آن هم گریه برای تو دارد

آخر گریه ام برای تو/می اندازد مرا به یاد تو

در این دنیای هستی/بی حظور تو انگار که نیستی

بغض دارد خفه ام می کند/نگه داشتنش کارم را یک سره می کند

دوسدارم که نگاهم کنی/دعایت را بدرقه راهم کنی

گریه مجال نوشتن نمی دهد/این جمعه هم نوید آمدنت  نمی دهد

شاید جمعه دگر بیایی/با ندای ((الله اکبر)) بیایی

منتظرم جمعه ای دیگر شود/جمعه ای که منتهی به ظهور تو شود

بخواه که لایق حظورت باشم/نوکر حقیر کویّت باشم

از قرآن کریم چنین بر می‌آید که امامت، واقعیتی است که جهان لحظه‌ای بدون آن نمی‌تواند باقی بماند و تا انسانی روی زمین است وجود چنین امامی ضروری است. بنابراین وجود امام معصوم در عصر ما نیز امر مسلّم و غیر قابل تردید است.

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، یکی از سؤالات درباره حضرت مهدی (عج) این است که دلایل وجود امام زمان (عج) از دیدگاه قرآن چیست؟

مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم، به این سؤال پاسخ گفته است.

اثبات وجود امام زمان، مساله مهم و زیربنایی

یکی از مباحث در حوزه مهدویت، اثبات وجود امام زمان ـ علیه‌السلام ـ است.

این نکته بسیار مهم و زیر بنائی است و اساس حرکت تخریبی مخالفان نیز برای ایجاد شبهه و شک در این رکن رکین است و در روایات ما نیز اشاره شده است که طول غیبت حضرت، باعث به وجود آمدن شک و شبهه در قلوب افراد متزلزل می‌شود تا آن جا که عده‌ای می‌گویند: اصلاً، امامی نیست و چنین فردی متولد نشده است لذا اثبات وجود امام و بلکه اثبات اضطرار به او، نکته مهمی است که در حوزه مهدی پژوهی، نقش بسزایی دارد.

راه‌های اثبات وجود امام، متعدد و مختلف است. در هر حوزه بحثی با همان زبان این استدلال‌ها بررسی می‌شود، تاریخ، عقل و تجربه و کشف، برای خود طرق خاصی دارند اما در (این مقاله) راه اثبات امام مهدی ـ علیه‌السلام ـ از نظر قرآن و وحی را پی می‌گیریم.

بیان قرآن کریم در لزوم وجود امام در هر زمان

قرآن مجید، این حقیقت را که هر زمانی، امامی الهی برای مردم وجود دارد، و جریان هدایت اضطرار به وجودش دارد، به بیان‌های مختلفی طرح کرده است.

فهم این نکته، محتاج آن است که نخست، تعریف امام از دیدگاه قرآن برای ما روشن شود.

* آیا حوادث و رویدادهای نزدیکی ظهور وحشتناک و هولناک است؟

* آیات و روایات در خصوص خشکسالی و قحطی آخرالزمان چه می گوید؟

* نگاهی به دنیای کنونی و علل قحطی 

* قحطی های ویرانگر در گذشته  

* بزرگترین قحطی تاریخ ایران

* قحطی آخرالزمان در روایات و احادیث  

* خشک شدن دریاچه ها و رودخانه ها

* جنگ قرقیسیا و قحطی حاصل از آن

* امیدواری در میان وحشت

آیا دعا کرد برای امام زمان (ع)تاثیری دارد؟

آیا امام زمان دچار مریضی و کسالت یشود؟

این دعاها چه تاثیری بر خود ما میگذارد؟

منجی در انجیل مرقس

1. آن‌گاه پسر انسان را ببینند که با قوت و جلال عظیم بر ابرها می‌آید. (1)

 2. ولی از آن روز و ساعت، غیر از پدر هیچ کس اطلاع ندارد، نه فرشتگان در آسمان و نه پسر هم. پس بر حذر باشید و بیدار شده، دعا کنید؛ زیرا نمی‌دانید که آن وقت کی می شود. مثل كسی كه عازم سفر شده خانة خود را واگذارد و خادمان خود را قدرت داده هریكی را به شغلی خاص‌ّ مقر‌ّر نماید و دربان را امر فرماید كه بیدار بماند. پس بیدار باشید زیرا نمیدانید كه در چه وقت صاحبخانه می‌آید در شام یا نصف شب یا بانگ خروس یا صبح. مبادا ناگهان آمده شما را خفته یابد. اما آنچه به شما میگویم. به همه میگویم: بیدار باشید! (2)

در این فراز ها اشاره زیبایی به انتظار کشیدن شده است که فکر هر انسانی را به خود مشغول میکند .نکته قابل توجه این است که کسی از ساعت ظهور خبر ندارد لذا همواره انسان باید به هوش باشد.

در انتها به نقل دو فراز از مکاشفه یوحنا بسنده می کنیم:

 1. شهر احتیاج ندارد که آفتاب یا ماه آن را روشنایی دهد؛ زیرا که جلال خدا آن را منور می‌سازد.(3)

 2. دیگر شب نخواهد بود و احتیاج به چراغ و نور آفتاب ندارند؛ زیرا که خداوند خدا بر ایشان روشنایی می‌بخشد و تل ابادالاباد سلطنت خواهند کرد.(4)

منابع:

(1) . عهد جدید، انجیل مرقس، 13: 26.

(2) . همان، 13: 32 ـ 37.

(3). عهد جدید، مکاشفه یوحنا، 21: 23.

(4) . همان، 22: 5.

چکیده

اصولاً اعتقاد به دوره آخرالزمان و انتظار منجی (فتوریسم) عقیده­ای است که در کیشهای آسمانی؛ یهود، زرتشت، مسیحیت و مدعیان نبوت عموماً و دین مقدس اسلام خصوصاً، به مثابه یک اصل مسلّم، مورد قبول واقع شده است. شور و التهاب انتظار موعود آخرالزمان، در تاریخ پرفراز و نشیب این ادیان موج می­زند.

یهودیان، مسیحیان و زرتشتیان در سراسر تاریخ محنت­بار خود هرگونه خواری و شکنجه را به این امید بر خود هموار کرده­اند که روزی «مسیحا» و یا «سوشیانت» خواهد آمد. در این مقاله سعی بر این است تا ضمن بررسی سیر اندیشه و اعتقاد به ظهور منجی در هر یک از ادیان فوق، به مشترکات آن اشاره نموده تا گامی هرچند کوچک در تقریب ادیان برداریم.

واژه های کلیدی: انتظار، زرتشت، یهود، مسیح، سوشیانت، منجی­گرایی، مهدویت.

تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟

آقا بیا که بی تو پریشان شدن بس است

از دوری تو پاره گریبان شدن بس است

کنعان دل، بدون تو شادی پذیر نیست

یوسف! ظهور کن که پریشان شدن بس است

یعقوب دیده ام چه قَدَر منتظر شود؟

یعنی مقیم کلبه ی احزان شدن بس است

گریه ... فراق ... گریه ... فراق ... این چه رسمی است؟!

دیگر بس است این همه گریان شدن بس است

موی سپید و بخت سیاه مرا ببین

دیگر بیا که بی سر و سامان شدن بس است

تا کی گناه پشت گناه ایّها العزیز؟!

تا کی اسیر لذّت عصیان شدن؟! بس است

خسته شدم از این همه بازی روزگار

مغلوب نفس خاطی و شیطان شدن بس است

سرگرم زندگی شدنم را نگاه کن

بر سفره های غیر تو مهمان شدن بس است

یک لحظه هم اجازه ندادی ببینمت

گفتی برو که دست به دامان شدن بس است

باشد قبول می روم امّا دعای تو...

...در حقّ من برای مسلمان شدن بس است

دست مرا بگیر که عبدی فراری ام

دست مرا بگیر، گریزان شدن بس است

اِحیا نما در این شب اَحیا دل مرا

دل مردگی و این همه ویران شدن بس است

آقا بیا به حقّ شکاف سر علی

از داغ هجرت آتش سوزان شدن بس است

آيا صحت دارد دجال از يهوديه اصفهان خروج خواهد كرد؟

آيا صحت دارد دجال از يهوديه اصفهان خروج خواهد كرد؟

در مورد اصل دجال اختلافات زيادي وجود دارد. دجال در لغت دَجَل به معناي روكش نمودن يك شئ است كه باطن آن كم‌ارزش باشد ولي روي‌ آن زرق و برق داده يا طلاكاري كنند بنابراين وقتي دجال را براي كسي بكار مي‌برند يعني‌ آن شخص منافق، دروغگو و فريبنده است[1] البته معاني متعددي كه گاه به ده معنا مي‌رسد براي اين واژه ذكر شده است، كه به عنوان نمونه به يكي از آنها اشاره شد.

پيشينه دجال:

تاريخچه دجال به قبل از اسلام برمي‌گردد در كتاب انجيل نام دجال نيز به ميان آمده است از آيات انجيل استفاده مي‌شود كه دجال به معناي دروغگو و گمراه كننده است و چنين استفاده مي‌شود كه داستان خروج دجال و زنده بودنش در آن زمان هم در بين نصاري شايع بوده و در انتظار خروجش بوده‌اند[2] در اسلام نيز سخن از دجال به ميان آمده است و رواياتي در اين موضوع از فريقين وارد شده است، كه روايات اهل سنت در اين باب به مراتب بيشتر از رواياتي است كه در منابع شيعه موجود مي‌باشد و اكثر روايات شيعه نيز در اين موضوع برگرفته شده از منابع حديثي اهل سنت مي‌باشد.

مرحوم علامه سيد محمد صدر در جلد سوم موسوعه ارزشمند الامام المهدي با عنوان «تاريخ الغيبه الكبري» بحث مفصلي را به بررسي دجال اختصاص داده است ايشان معتقدند كه اخبار دجال مبتلا به دو اشكال جدي هستند. اول ضعف سندي دوم دلالت بر ايجاد معجزات مضلّه كه به لحاظ قوانين كلامي محال است. كه خداوند سبحان قدرت خرق عادت و اظهار معجزه را به افراد گمراه و گمراه‌كننده واگذار نمايد.

و بعضي از محققين ديگر ريشه تعريفات و توصيفاتي كه در رابطه با دجال به ما رسيده است را به دو روايت برمي‌گردانند كه در كتاب بحارالانوار و كتب ديگر نقل شده است كه از ديدگاه علم رجال سند اين دو روايت ضعيف مي‌باشد و نمي‌شود به اين توصيفات اعتماد نمود.[3]

به قول بعضي از محققين بزگوار[4] روايات را اگر حمل بر معناي رمزي كنيم از كنار گذاشتن آن روايت بهتر است مخصوصاً روايات دجال كه بعضي از آنها به شخص حضرت رسول ـ صلي الله عليه و آله ـ مي‌رسد و متعين است كه بگوييم رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله ـ به يك سلسه معاني حقيقي گسترده اجتماعي با اين عبارت اشاره نموده‌اند.

اما ديدگاه ما: از منظر ما اصل قضيه دجال به طور اجمال صحت دارد ولي تعريفات و توصيفاتي كه درباره‌اش شده است مدرك قابل اعتمادي ندارد. و اين قضيه بدون ترديد با افسانه‌هايي آميخته شده است كه صورت حقيقي خود را از دست داده است.

در مجموع مي‌توان بيان نمود كه دو ديدگاه راجع به دجال وجود دارد.

1 . دجال شخصي: كه در برخي روايات توصيفاتي براي او ذكر شده است مانند دجال مردي چاق،‌سرخ ‌رو، موي سر مجعّد، چشم راست او اعور، چشم او مانند دانه انگوري است كه بر روي آب قرار دارد.[5]
و در روايت ديگر آمده است در زمان پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ دجال موجود بوده است و نامش عبدالله يا صائد بن صيه است. پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ و اصحابش به قصد ديدار او به خانه اش رفتند او مدعي خدائي بود عمر خواست او را به قتل برساند ولي پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ مانع شدند.[6]
قابل توجه است كه محمد ابن يوسف گنجي در كتاب البيان صفحه صد و هشت در اين مطلب ترديد كرده روايتي را نقل مي‌كند كه خود فرزند صائد دجال بودن خود را انكار مي‌كند اشاره مي‌نمايد به روايتي كه مسلم از قول او نقل كرده است كه مي‌گويد: پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ فرمود: دجال فرزند ندارد و من دارم پيامبر فرمود دجال وارد بر مكه و مدينه نمي‌شود ولي من در مدينه به دنيا آمدم و اكنون مي‌خواهم به مكه بروم.
2 . دجال نوعي و سمبليك: علامه سيدمحمد صدر در اين باره مي‌فرمايد: مفهوم دجال سمبل پيچيده‌ترين و خطرناك‌ترين دشمن اسلام و خداست و اين در واقع توصيف نمودن و جهان‌بيني ماترياليستي غرب است[7] و عده‌اي ديگر از بزرگان نيز دجال را نماد و سمبل مي‌دانند و اين نكته را نيز بايد توجه داشت جدا از اينكه روايات دجال قابل اعتماد هستند يا خير و اينكه شيعه هم مانند اهل سنت مسأله دجال را قبول دارند يا نه و با چشم‌پوشي از اينكه دجال شخصي است يا نوعي يك نظريه ديگري نيز درباره دجال وجود دارد و آن اينكه دجال را بعضي جزء اشراط الساعه و علائم قيامت شمرده‌اند اگر اين احتمال پذيرفته شود پرونده بحث دجال در باب علائم ظهور بسته خواهد شد خصوصاً كه بعضي روايات اين برداشت را تأييد مي‌نمايند از جمله روايتي از پيامبر اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ كه ده نشانه قبل از وقوع قيامت را شمارش مي‌فرمايند از جمله خروج دجال كه در منابع مختلف و معتبر اين رايت نقل شده است.[8]

نكته بعدي: محل خروج دجال است كه در روايات مكآنهاي مختلفي برايش نقل شده است از جمله اصفهان، خراسان، سجستان و همچنين سرنوشت دجال كه عاقبت به دست چه كسي به هلاكت مي‌رسد كه در اين باره روايات دو ديدگاه را مطرح مي‌كنند بعضي قائلند كه به دست حضرت عيسي و بعضي به دست حضرت مهدي (عج) جهت اختصار ما در پي ذكر روايات نيستيم.

2. سفياني:

در خصوص سفياني دو دسته روايت داريم:

دسته اول اينكه: پيش از ظهور حضرت حجت (عج) مردي از نسل ابوسفيان خروج مي كند كه مردي است ظاهرالصلاح و به ذكر خدا مشغول ولي پليد و فريبكار است و دولت عباسي را براي هميشه منقرض مي كند و شيعيان زيادي را به قتل مي رساند و از ظهور آن حضرت اطلاع مي يابد لشگري براي كشتن آن حضرت مي فرستد كه در بيابان بين مكه و مدينه در زمين فرو مي روند.

دسته دوم: اينكه سفياني جنبه توصيفي داشته باشد نه شخصي يعني در مقابل هر مرد انقلابي و مصلح راستين يك (يا چند) سفياني قد علم خواهند كرد.

اولا اگر دجال و سفياني مصاديقي باشند از عناوين كلي ديگر بحث تقدم و تأخير اين دو را نمي توان مطرح نمود زيرا در اين صورت اين عناوين در فرد خاص و زمان جداگانه اي ظهور پيدا نمي كنند تا در مقام مقايسه زماني براييم.
دوم: اگر پذيرفتيم كه دجال فرد خاصي همچون سفياني است در روايات نقل شده اشاره اي به تقدم و تأخر اين دو نسبت به يكديگر نشده است بلكه اشاره اي به زمان ظهور و آشكار شدن آنها نيز نشده است به جز يك سري علائم و نشانه كه خصوصيات هر كدام از اين دو را مشخص مي سازد تا اين موضوعات از يكديگر تفكيك شده و خود به تنهايي علامتي باشند براي ظهور صاحب الزمان (عج).

نكته: در مثل اين روايت كه از حضرت امام محمد باقر ـ عليه السلام ـ نقل مي شود، كه مي فرمايند: "خروج سفياني و يماني و خراساني (هاشمي) از نظر زمان در يك سال و در يك ماه و در يك روز خواهد بود و...[9]" اشاره به مقارنه بعضي از علائم مي شود لكن از مقارنه دجال و سفياني يا تقدم و تأخير يكي از ديگري صحبتي به ميان نيامده است.

سوم: اين روايات راجع به دجال و سفياني و بيشتر در مورد دجال، از يك پراكندگي و آشفتگي برخوردار است كه انسان را به اين آشكار شدن و ظهور زماني و نيز به كيفيت و نحوه مواجه با اين علائم به درستي، رهنمون نمي سازد بلكه فقط علامتهائي از ظهور را مشخص مي كنند تا به شيعيان پيرو مكتب اهل بيت ـ عليهم السّلام ـ راه درست و نادرست را بنمايانند، تا در هنگام ظهور آن حضرت دچار سردرگمي و ابهام در يافتن مسير صواب از ناصواب نگردند.

3. سيد حسني

.بر اساس احاديث و روايات، خروج سيد حسني، ‌از نشانه‌هاي ظهور حضرت مهدي ـ عليه السلام ـ است.

امام صادق ـ عليه السلام ـ فرمودند: سيد حسني جواني خوش سيماست كه از سرزمين ديلم و قزوين براي نصرت و ياري آل محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ قيام مي‌نمايد و با بانگي رسا و بياني شيوا فرياد بر مي‌آورد كه به ياري آل محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ برسيد و از شما طلب ياري مي‌كند. مردان از طالقان كه شوق شديد به جهاد دارند به او پاسخ مثبت مي‌دهند.[10]

شيخ عباس قمي (ره) مي‌فرمايد: سيد حسني از اولاد حضرت امام حسن مجتبي ـ عليه السلام ـ است. او دعوي باطل ندارد و ادعاي مهدويت يا نيابت امام زمان بودن را ندارد و مردم را به نفس خود دعوت نمي‌كند و از شيعيان مخلص ائمه اثني عشر و تابع دين حق است و در بين مردم مطاع و بزرگ است و در گفتار و كردار موافق با شريعت حقّه خاتم الانبياء محمد ـ صلّي الله عليه و آله ـ است، در زمان او كفر و ظلم، عالم را فراگرفته است و مردم از دست ستمگران و فاسقان در اذيت و آزار به سر مي‌برند. در چنين شرايطي سيد حسني براي نصرت دين استغاثه مي‌كند و مردم او را اجابت نمايد.[11]

سيد حسني، پس از دوران طولاني، زمام امور مناطقي را به دست مي‌گيرد و اندكي پيش از ظهور به سوي عراق وكوفه مي‌رود و از ديلم و قزوين تا كوفه زمين را از لوث وجود ظالمان پاك مي‌كند و سرانجام كوفه را محل اقامت خويش قرار مي‌دهد؛ مدتي در كوفه اقامت مي‌نمايند و سپس «خبر ظهور مهدي (عج) به ايشان مي‌رسد، سيد با يارانش به محضر حضرت مشرف مي‌شوند و از آن حضرت مطالبه دلايل امامت و موارث انبياء را مي‌نمايد.

--------------------------------------------------------------------------------

[1] . نگرش بر اخبار و علائم ظهور حضرت مهدي، علي اكبر عارف، چاپ شريعت، ص 181.

[2] . دادگستر جهان، ابراهيم اميني. ص 224، چاپ 78.

[3] . دادگستر جهان، ابراهيم اميني، ص 225، چاپ 78.

[4] . تاريخ غيبت كبري، سيد محمد صدر، ترجمه افتخارزاده، ص 643.

[5] . صحيح مسلم، ج 9، باب 1094، ح 1947.

[6] . بحارالانوار، محمدباقر مجلسي، ج 52، ص 193، چاپ اسلامي.

[7] . نشانه‌هاي يار و چكامه انتظار، مهدي عليزاده، ص 67.

[8] . اثبات الهداه، شيخ حرعاملي، ج 7، ص 405و مختصر بصائر الدرجات، ص 202 و الغيبه طوسي، ص 426 و خصال شيخ صدوق، ج 2، ص 431.

[9] . بحارالانوار، ج 52، ص 232، روايت 96، باب 25، غيبت نعماني، ص 255، باب 14، حديث 13.

[10] . محمد باقر مجلسي، بحار الانوار، موسسه الوفاء بيروت، ج 53، ص 15.

[11] . شيخ عباس قمي، منتهي الامال، انتشارات فراروي، 1381، ص 1317.